هر بنگاه اقتصادی مدرنی که به تولید ، فروش یا ارائه خدمات می پردازد ، یک سیستم پیچیده است که شامل دارایی های ثابت ، مواد اولیه ، مواد ، منابع مالی و نیروی کار است. این اجزای سیستم تولید باید با حداکثر بازده استفاده شوند. عملکرد موثر آن توسط دستگاه مدیریت تضمین می شود.
چرخه تولید ، که منابع تولید در آن دخیل هستند ، به بلوکهای عملکردی تقسیم می شود که باید با یکدیگر تعامل داشته باشند و یک کار مشترک را برای همه انجام دهند. برای هماهنگی و هدایت این تلاشها ، ساختار جداگانه ای لازم است. همین ساختار باید جهت توسعه شرکت ، سیاست بازاریابی و پرسنل آن را تعیین کند. این عملکردها توسط دستگاه مدیریت انجام می شود که در ساختار هر بنگاه اقتصادی از واحدهای تولیدی جدا شده است.
در یک بنگاه اقتصادی ، به منظور مدیریت آن ، سیستمی از مدیران در سطوح مختلف وجود دارد. آنها به همه بخشها اختصاص می یابند و ارتباطات افقی را در یک سطح و عمودی ارائه می دهند - از مدیر سطح پایین تا مدیر عامل.
رهبران سطح اول ، پایه ، مستقیماً با مجریان کار می کنند. وظیفه آنها سازماندهی ، اطمینان و کنترل اجرای وظایف و برنامه های تولید ، استفاده از مواد اولیه و عملکرد تجهیزات است. این بزرگترین قسمت دستگاه اداری است. مدیران میانی به عنوان واسطه بین مدیریت ارشد و رهبران مردمی عمل می کنند.
بالاترین سطح مدیریت آخرین پیوند است که نمایندگان آن وظیفه دارند مهمترین تصمیماتی را بگیرند که فعالیتهای شرکت یا شرکت به آن بستگی دارد. آنها کسانی هستند که مسئول این فعالیت هستند. تصمیماتی که آنها می گیرند ، از طریق مدیران سطح متوسط و پایین به مجریان مستقیم ابلاغ می شود.
این ساختار سازمانی و مدیریتی معمول برای هر بنگاه اقتصادی است که در آن بخشها و بخشهایی وجود دارد. این به شما امکان می دهد یک شرکت و کلیه مدیران آن را مدیریت کنید تا از طریق برنامه ریزی ، سازماندهی ، انگیزه و کنترل از این روند اطمینان حاصل کنید.
