تقریباً هر ساله ، با مصوبه های دولت ، مجوز اجباری خدمات خاص لغو می شود. و پس از هر چنین مصوبه ای ، کار حسابداران منظم سازمان ها نیز اضافه می شود که مجبور به نوشتن هزینه های پروانه می شوند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
برای حسابداری ، کلیه هزینه های سازمان که ارتباط مستقیمی با فعالیتهای تولیدی دارند باید به عنوان هزینه فعالیتهای معمولی (هزینه های تجاری) شناخته شوند. این امر به این دلیل است که هر واقعیتی از فعالیت اقتصادی هر سازمانی می تواند به یک دوره زمانی خاص گره بخورد. بنابراین ، به عنوان مثال ، اگر مجوزی به مدت 5 سال صادر شده باشد ، هزینه ها باید با تهیه این مجوز برای فعالیت های سازمان در این مدت همراه باشد و بین دوره های گزارش برای مدت اعتبار آن توزیع می شود.
گام 2
هزینه مجوز را در حساب 97 ("هزینه های معوق") منعکس کنید. مبالغ مورد نیاز را از حساب 97 به بدهی حساب 20 "تولید اصلی" به صورت ماهانه در سهام مساوی در طول مدت اعتبار آن (در این مثال به مدت 5 سال) بنویسید.
مرحله 3
اگر مجوز سازمان شما متوقف شود ، مدت مجوز کوتاه می شود. در این صورت ، باید مبلغ باقی مانده در حساب 97 را تا آن زمان در بدهی حساب 91 ("سایر درآمد و هزینه ها") بنویسید.
مرحله 4
علاوه بر این ، می توانید تمام هزینه های مجوز را یکجا بنویسید و کل مبلغ را به یک باره از حساب 97 به حساب 91 انتقال دهید.
مرحله 5
لطفا توجه داشته باشید که کد مالیاتی رویه نوشتن مجوزها را تنظیم نمی کند. گزینه مالیات خود را انتخاب کنید و بسته به انتخاب خود ، همه هزینه ها را در سهام مساوی یا همزمان بنویسید. اما اگر حسابداری مالیاتی شما بر اساس اصل حسابداری درآمد و هزینه بصورت تعهدی باشد ، صرف نظر از زمان پرداخت آنها ، هزینه های شما در مالیات (دوره گزارش) که متعلق به آن هستند ، شناسایی می شود. به عبارت دیگر ، بهتر است کلیه هزینه های مربوط به اخذ مجوز در طول مدت اعتبار آن محاسبه و از آن جدا شود.
مرحله 6
در صورت مجوز ، همزمان با فاکتور کسر مالیات بر ارزش افزوده در محصولات یا خدمات خود را بپذیرید.
