موضوعات مربوط به خسارت دارایی متنوع است ، زیرا خسارت می تواند در حوادث رانندگی و آبگرفتگی در محل های مسکونی و یا در نتیجه جرایم ارتکابی رخ دهد. اما ویژگی های مشترک بازپرداخت و ارزیابی وجود دارد که همه این موارد را به هم پیوند می دهد.
جبران خسارت اموال
خسارت اموال به معنای آسیب رساندن به دارایی شخص دیگری در نتیجه آسیب یا تخریب است. این آسیب می تواند هم به شخص حقیقی و هم به شخص حقوقی وارد شود. مطابق قانون ، خسارت وارده به اموال باید به طور کامل جبران شود.
اما موارد استثنایی نیز وجود دارد که مسئولیت خسارت مادی ناشی از آن معاف است. به عنوان مثال ، در صورت تصادف ، با داشتن وسیله نقلیه بیمه شده ، فرد مقصر فقط خسارت وارد شده به بخشی را كه شامل پرداخت بیمه نمی شود ، جبران می كند. در صورت تصادف ، باید حکم قضایی درباره محکومیت حادثه صادر شود. اگر جرمی مرتکب شده باشد ، باید حکم دادگاه وجود داشته باشد که بتواند این موضوع را تأیید کند. فقط در این صورت است که می توان خسارت را جبران کرد. وقتی یک پروتکل ساده در صورت تصادف تنظیم می شود ، این فقط احتمال تشخیص واقعیت خسارت توسط دادگاه را می دهد.
طبق قانون ، شهروندان در قبال خسارات وارده توسط آنها شخصاً مسئول هستند. اما در اینجا نیز از قوانین کلی انحراف وجود دارد ، اگر فرزندان به اموال آسیب رسانده باشند ، والدین یا م institutionsسساتی که فرزندان تحت نظارت آنها قرار دارند مسئولیت دارند. اما اگر در زمان رسیدن به سن 18 سالگی خسارت پرداخت نشده باشد و افراد مسئول کودک قادر به جبران آن نباشند ، در صورت داشتن دارایی کافی ، فرد متخلف می تواند به محاکمه قضایی برسد.
خسارت ناشی از تقصیر یک کارمند دولت توسط دولت از محل بودجه پرداخت می شود.
ارزیابی خسارت اموال
ارزیابی خسارت اموال کار آسانی نیست و غالباً به کمک یک ارزیاب حرفه ای نیاز دارد. معمولاً ارزیابی به ابتکار طرف خواستار از طریق دادگاه انجام می شود. بعلاوه ، دادگاه امتحانی را تعیین می کند که توسط مبتدی برای ارزیابی پرداخت می شود.
گزارش ارزیاب خارج از دادگاه ممکن است رد شود زیرا قانون پیش بینی کرده است که ارزیابی باید توسط یک متخصص با حکم دادگاه که گواهینامه را گذرانده است ، انجام شود.
همچنین ، قبل از اقدام به پرونده قضایی ، می توان با یک دفتر اسناد رسمی تماس گرفت ، که حق تعیین یک معاینه برای ارزیابی خسارت را دارد. متخصص مجری آزمون باید گواهی داشته باشد که حق انجام فعالیت های ارزیابی را داشته باشد.
در دادگاه شاکی باید واقعیت ایجاد خسارت مادی را ثابت کند و متهم باید اثبات کند که خسارت بدون تقصیر وی وارد شده است. اگر هر دو طرف واقعیت خسارت را تصدیق کنند ، س theال فقط در میزان جبران خسارت خواهد بود.
