نیازهای معمول ساختمان شامل روشنایی ورودی ، عملکرد آسانسور و پمپ آب است. پیش از این ، هزینه این خدمات جز component اجاره مستاجر بود ، اما در 23 مه 206 ، قطعنامه شماره 307 دولت RF و قانون جدید مسکن به اجرا درآمد ، که روش پرداخت را تغییر داد. اکنون شهروندان ملزم به پرداخت مبلغی جداگانه برای ONE می شوند که بسته به وجود دستگاه های اندازه گیری عمومی و منفرد ، محاسبه می شود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
با توجه به قرائت یک دستگاه اندازه گیری متداول ، حجم انرژی الکتریکی واقعی مصرف شده یا سایر منابع مشترک برای ماه صورتحساب را در یک ساختمان آپارتمانی تعیین کنید.
گام 2
با توجه به قرائت این دستگاه های جداگانه ، کل برق مصرفی یا سایر منابع مشترک را در طول دوره صورتحساب در محل های مسکونی یا غیر مسکونی که به دستگاه های اندازه گیری مجهز هستند ، محاسبه کنید. میزان منابع کمکی که طی دوره گزارش در اتاقهایی که به دستگاههای اندازه گیری مجهز نیستند ، مصرف شود را تعیین کنید. محاسبه بر اساس هنجارهای مصرف آب و برق تعریف شده در قانون انجام می شود.
مرحله 3
مقدار یک منبع تاسیساتی خاص که توسط یک آپارتمان خاص مصرف می شود را جداگانه یادداشت کنید. اگر اتاق به دستگاه اندازه گیری مجهز باشد ، قرائت واقعی انجام می شود و از استانداردهای مصرف برای اتاق های مجهز استفاده می شود.
مرحله 4
تعرفه این منبع مفید را که توسط قوانین فدراسیون روسیه برای این شی ارضی تعیین شده است ، بیابید. این مقدار را می توان در بخش مسکن و خدمات عمومی منطقه ای که ساختمان مسکونی به آن اختصاص یافته است و همچنین در اداره یک مشتری منفرد یا در یک مرکز اطلاعات و اسکان واحد یافت.
مرحله 5
کل مصرف مصرفی و ONE قابل پرداخت توسط یک آپارتمان خاص را محاسبه کنید. برای انجام این کار ، لازم است هزینه واقعی دستگاه اندازه گیری عمومی خانه را بر میزان هزینه محل های مجهز و مجهز به دستگاه های اندازه گیری تقسیم کنیم. مقدار حاصل را در مقدار منابع تسهیلات برای یک آپارتمان خاص و در مقدار تعرفه تسهیلات ضرب کنید. با کسر مصرف فردی موجود در آن از مقدار بدست آمده ، سهم ONE را برای این آپارتمان محاسبه کنید.
