کلمه "غیر مایع" در زندگی روزمره معانی بسیاری دارد ، اما برای سرمایه داران به معنای محصولی است که در انبار گیر کرده است. اما چرا این اتفاق می افتد؟ و آیا روش هایی برای جلوگیری از این امر وجود دارد؟
مواد اولیه یا کالاهای تمام شده ای که توسط بنگاه اقتصادی استفاده نشده و در انبار ذخیره می شوند ، دارایی های غیر نقدینگی نامیده می شوند. این کالاها می توانند کالاهای تاریخ انقضا باشند و بنابراین مشمول انحلال نیستند و کالاهایی با کیفیت بسیار بالا که فقط به دلیل شرایط در انبارها به تأخیر افتاده است.
اما با تعریف کالای غیر نقدینگی ، باید احتیاط کرد و عجله ای به خرج داد. به عنوان مثال ، اگر محصولی 2-3 ماه در انبار به تأخیر افتاد ، آیا می توان آن را بی نقص دانست و سعی در خلاص شدن از آن داشت؟ پاسخ قطعی وجود ندارد ، زیرا پویایی فروش یک شرکت خاص از اهمیت بالایی برخوردار است. اگر فروش چنین مقدار محصولی به طور متوسط در ماه برای وی امری طبیعی است ، آنچه در انبار است بی نقص است. و اگر چنین محصولی معمولاً در مدت شش ماه به فروش می رسد ، نمی توان آن را بی نقص نامید.
مایعات غیر مایع از کجا می آید؟
از جمله مهمترین دلایل ظهور داراییهای غیر نقدینگی موارد زیر است:
- از بین رفتن کیفیت محصول هنگام نگهداری بیش از حد طولانی
- برنامه فروش بیش از حد تخمین زده شده ، که در نتیجه آن حجم خرید به طور نادرست تعیین می شود و موجودی ها در انبارها جمع می شوند.
- خطاهایی در ذخیره سازی انبار ، هنگامی که مثلا کالاهای موجود در ایمنی را می توان به سادگی فراموش کرد.
- امتناع تأمین کنندگان از جایگزینی یک محصول معیوب ، که اغلب در صورت همکاری شرکت با انحصارگران یا طرفهای تصادفی تصادفی اتفاق می افتد.
- دسته ای از یک محصول خریداری شده است که فروش آن به هیچ وجه قطعی نیست - این اغلب با محصولات جدید در بازار اتفاق می افتد ، زیرا پیش بینی شدت فروش آنها بسیار دشوار است.
- نتیجه گیری از معاملات مبادله ای ، که در نتیجه آن سازمان ممکن است محصولی با نقدینگی مشکوک را دریافت کند.
این موارد شایع ترین است ، اما لیست کاملی از دلایل تشکیل دارایی های غیر نقدینگی را در انبارها خسته نمی کند. اگر تقاضا به طور ناگهانی کاهش یابد ، یا اگر مدیریت شرکت فروش محصول را با قیمت کاهش یافته ممنوع کرده باشد ، این اتفاق می افتد. علاوه بر این ، کالا می تواند توسط تأمین کننده تحمیل شود و نیازی واقعی به آن نیست. یا اندازه / مقدار موجودی بیش از حد معمول مورد نیاز خریدار است ، یا حتی به نظر می رسد بسیار کمتر از آن باشد.
جلوگیری از دارایی های غیر نقدینگی
ردیابی به موقع سهام در مراحل اولیه بهترین جلوگیری از کاهش نقدینگی محصول محسوب می شود. اما اقدامات دیگر نیز می توانند موثر باشند:
- هر 2 هفته یک بار ، تهیه گزارش در مورد کالاها ضروری است ، موجودی آن ظرف یک ماه تغییر نکرده است (به استثنای مواردی که چنین موجودی موجه باشد) ، گزارش باید لیستی از کالاهای ذخیره شده در انبار ، مقدار آن در تعادل ، و همچنین تاریخ آخرین بار صادر شدن کالا.
- در عین حال ، لازم است گزارشی از محصولاتی تهیه کنید که فروش آنها در ماه بیش از 5٪ مانده نیست - این امکان را دارد که دارایی های غیر نقدینگی پنهان را کشف کنید.
- هر ماه یک بار ، مدیران سازمان باید جلساتی را برگزار کنند که وظیفه آن یافتن مشترک گزینه ای برای اجرای دارایی های ناشایست یا استفاده های دیگر است.
برای فروش کالای غیر نقدی که قبلاً در انبار موجود است ، باید از ارزش واقعی بازار آن مطلع شوید که چنین محصولی به سرعت در آن خریداری می شود و بهتر است ارزش دفتری را فراموش کنید. در مرحله بعد ، شما باید لیست قیمت ایجاد کنید و اگر تاریخ انقضا آن منقضی نشده است ، آن را برای فروش آزاد کنید.