دارایی های خالص - یکی از شاخص های ثبات مالی یک شرکت ، توانایی پرداخت بدهی آن است. هرچه ارزش خالص دارایی بیشتر باشد ، شرکت از نظر سرمایه گذاری وجوه سایر شرکت ها یا سرمایه گذاران خصوصی در آن از اطمینان بیشتری برخوردار است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اندازه دارایی های خالص یک شرکت نمایانگر توانایی آن در ایفای تعهدات خود و پرداخت سود سهام است. در واقع ، این میزان سرمایه آن منهای کلیه تعهدات بدهی است. ارزش خالص دارایی با توجه به داده های ترازنامه هر دوره گزارش محاسبه می شود و به شما امکان می دهد پویایی توسعه شرکت را هم توسط بخش های مالی آن و هم از طریق سرمایه گذاران و شرکای علاقه مند کنترل کنید.
گام 2
بنابراین چه چیزی در مفهوم "دارایی های خالص" گنجانده شده است؟ بدون در نظر گرفتن تعهدات بدهی ، کلیه دارایی های شرکت خلاصه می شود ، یعنی ارزش اموال ترازنامه آن. با این حال ، همه دارایی ها در محاسبه دخیل نیستند: هزینه سهام خود شرکت که از سهامداران خریداری شده کسر می شود ، و میزان بدهی موسسان سرمایه مجاز برای ساختن قسط بعدی در نظر گرفته نمی شود.
مرحله 3
از مجموع بدهی ها (تعهدات بدهی) باید داده های اقلام "پیش بینی بدهی های مشکوک" و "درآمد معوق" ترازنامه را حذف کرد.
مرحله 4
بنابراین ، فرمول کلی برای محاسبه ارزش دارایی خالص شرکت به شرح زیر است: دارایی های خالص = (بخش I + بخش II - ZSA - ZUK) - (بخش IV + بخش V - DBP) ، جایی که: • بخش I - مجموع بخش I ترازنامه "دارایی های غیر جاری" ؛ • بخش II - نتیجه کل بخش II ترازنامه "دارایی های جاری" ؛ • ZSA - مجموع هزینه های شرکت برای خرید سهام خود برای لغو یا فروش مجدد آنها ؛ • ZUK - میزان بدهی موسسان سرمایه مجاز به مشارکت ها ؛ • بخش IV - مجموع تجمعی بخش IV ترازنامه "بدهی های بلند مدت" ؛ • بخش V - تجمعی مجموع بخش IV ترازنامه "بدهی های کوتاه مدت" ؛ • DBP - درآمد معوق.
مرحله 5
این فرمول برای اشکال مختلف شرکت ها جهانی است: شرکت سهامی ، سازمان بیمه ، موسسه اعتباری ، شرکت با مسئولیت محدود ، سرمایه گذاری یا صندوق سرمایه گذاری مشترک و غیره. با این حال ، اختلافاتی وجود دارد ، به عنوان مثال ، در زمان ارائه گزارش: شرکت های سهامی موظفند شاخصی از ارزش خالص دارایی ها را در پایان هر سه ماهه ، با مسئولیت محدود - یک سال ارائه دهند.
