موجودی تفاوت بین بدهی و اعتبار یا بهتر بگوییم درآمد و هزینه است. این مقدار در آشتی با طرفین و همچنین برای تعیین مانده حسابهای مختلف استفاده می شود. مانده دو نوع است: اولیه - مانده در ابتدای دوره انتخاب شده و نهایی - مانده در پایان دوره. دوره در این حالت می تواند هر مدت زمان باشد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
به طور معمول ، شاخصی مانند موجودی به طور خودکار توسط هر برنامه ایجاد شده برای حسابداری محاسبه می شود. اما اگر تصمیم دارید این مقدار را خودتان محاسبه کنید ، ابتدا باید تمام داده های دوره مورد نیاز خود را جمع آوری کنید. به عنوان مثال ، اگر موجودی تسویه حساب با مشتری را محاسبه می کنید ، به تمام اسناد تأیید واقعیت پذیرش کالا (ارائه خدمات) و دریافت وجه نیاز خواهید داشت.
گام 2
در ابتدا ، شما باید تمام کالاها را که به صورت پولی بیان شده است ، یعنی مقدار پرداخت محصولات حمل شده (محصولات ارائه شده) را جمع بندی کنید. سپس تمام رسیدهایی را که از این طرف مقابل دریافت شده جمع کنید. اسنادی که برای شفاف سازی وجه های نقدی استفاده می شود ، چک ، حواله و غیره است.
مرحله 3
بعد ، باید تعادل را در ابتدای دوره انتخاب شده تعیین کنید ، برای این منظور می توانید محاسبات قدیمی را مشاهده کنید یا از برنامه نیز استفاده کنید. اگر در ابتدای تاریخ انتخاب شده ، هیچ معامله تجاری با این خریدار انجام نشده باشد ، بنابراین تراز افتتاحیه برابر است با صفر.
مرحله 4
سپس لازم است هزینه (مقدار کالای حمل شده یا خدمات ارائه شده) از درآمد (میزان دریافت نقدی) کسر شود. عدد حاصل مانده خواهد بود. اگر در ابتدای دوره انتخاب شده معاملات انجام شده باشد ، لازم است هنگام محاسبه این مبلغ را نیز در نظر بگیرید.
