اهرم مالی (یا اهرم مالی) بیانگر نسبت بدهی به حقوق صاحبان سهام یک شرکت است. هرچه ارزش آن کمتر باشد ، موقعیت شرکت پایدارتر در نظر گرفته می شود و فعالیت های آن ریسک کمتری دارند.
مفهوم اهرم مالی و معنای اقتصادی آن
هرگونه فعالیت تجاری خطرات خاصی را در پی دارد. اگر براساس ساختار منابع سرمایه تعیین شوند ، در گروه ریسک های مالی قرار می گیرند. مهمترین ویژگی آنها نسبت وجوه شخصی به وجوه قرض گرفته شده است. پس از همه ، جذب مالی خارجی با پرداخت سود برای استفاده از آن همراه است. بنابراین ، در صورت وجود شاخص های اقتصادی منفی (به عنوان مثال ، با کاهش فروش ، مشکلات پرسنلی و …) ، این شرکت ممکن است بار بدهی غیر قابل تحملی داشته باشد. در همان زمان ، قیمت برای سرمایه جذب شده اضافی افزایش خواهد یافت.
اهرم مالی زمانی بوجود می آید که شرکت از وجوه قرض گرفته شده استفاده کند. شرایطی عادی تلقی می شود که در آن پرداخت سرمایه وام گرفته شده کمتر از سود حاصل از آن باشد. هنگامی که این سود اضافی با درآمد دریافتی از سرمایه خود جمع می شود ، افزایش سودآوری مشاهده می شود.
در بازار کالا و سهام ، اهرم مالی نیازهای حاشیه است ، یعنی نسبت مبلغ سپرده به کل ارزش معامله. این نسبت را اهرم می نامند.
نسبت اهرم به طور مستقیم با ریسک مالی شرکت متناسب است و سهم وام های قرض گرفته شده را در تأمین مالی منعکس می کند. به عنوان نسبت مجموع بدهی های بلند مدت و کوتاه مدت به وجوه شخصی شرکت محاسبه می شود.
محاسبه آن برای کنترل ساختار منابع وجوه ضروری است. مقدار طبیعی این شاخص بین 0.5 تا 0.8 است. شرکتهایی که دارای پویایی شاخصهای مالی پایدار و قابل پیش بینی هستند و همچنین شرکتهایی که سهم بالایی از داراییهای نقدینگی دارند - تجارت ، فروش ، بانکداری - مقدار بالایی از نسبت را می توانند تهیه کنند.
کارایی سرمایه وام گرفته شده تا حد زیادی به بازده دارایی و نرخ بهره وام بستگی دارد. اگر سودآوری کمتر از نرخ باشد ، استفاده از سرمایه وام گرفته شده زیان آور است.
محاسبه اثر اهرم مالی
برای تعیین ارتباط بین اهرم مالی و بازده حقوق صاحبان سهام ، از شاخصی به نام تأثیر اهرم مالی استفاده می شود. ماهیت آن در این واقعیت نهفته است که منعکس کننده میزان سود افزایش سرمایه سهام هنگام استفاده از وام است.
اثر اهرم مالی به دلیل تفاوت بین بازده دارایی و هزینه وجوه وام گرفته شده ایجاد می شود. برای محاسبه آن ، از یک مدل چند متغیره استفاده شده است.
فرمول محاسبه DFL = (ROAEBIT-WACLC) * (1-TRP / 100) * LC / EC است. در این فرمول ، ROAEBIT بازده دارایی است که از طریق سود قبل از بهره و مالیات (EBIT) محاسبه می شود ،٪. WACLC - متوسط وزني سرمايه قرض گرفته شده ،٪؛ EC متوسط سالانه میزان سرمایه خود است. LC متوسط سالانه سرمایه قرض گرفته شده است. RP - نرخ مالیات بر درآمد ،. مقدار توصیه شده برای این شاخص در محدوده 0.33 تا 0.5 است.
