صدمه ای که به شخص حقیقی یا حقوقی وارد شده می تواند مادی باشد و به آن خسارت گفته می شود. این امر در کاهش اموال شخص آسیب دیده یا شرکت در نتیجه نقص در منافع نامشهود یا نقض حقوق مادی بیان می شود. خسارت بر اساس عواقب نقض تعهدات قراردادی تعیین می شود. تخلف یکسان در موارد مختلف عواقب مختلفی را به همراه دارد و همچنین تخلفات مختلف می تواند نتیجه یکسانی را ایجاد کند.
لازم است
مطالعه قرارداد منعقده و تعیین میزان خسارت ، بسته به شرایط
دستورالعمل ها
مرحله 1
وقتی طرف آسیب دیده چندین نوع ضرر داشته باشد ، هر نوع خسارت جداگانه تعیین می شود و سپس خلاصه می شود. با این حال ، هنگام انعقاد توافق ، طرفین حق دارند روش تعیین مقدار خسارت قابل استرداد در صورت نقض شرایط را به تشخیص خود تعیین کنند. این بسته به مدت نقض قرارداد و میزان نکول می تواند یک مبلغ مقطوع یا تعیین مبلغ باشد.
گام 2
در صورت توقف تولید و در صورت هزینه های اضافی دستمزد ، هزینه ها به عنوان مجموع پرداخت ها و پرداخت های اضافی برای زمان خرابی و کار در تعطیلات و آخر هفته و همچنین پرداخت های اضافی در صورت انتقال کارمند به پایین موقعیت پرداخت شده ، هزینه پرداخت تعطیلات.
مرحله 3
اگر حجم تولید یا فروش محصولات کاهش یابد ، در این صورت سود حاصل نشده به عنوان تفاوت بین هزینه یک واحد تولید و قیمت ضرب در تعداد محصولات فروخته نشده یا تولید نشده به دلیل نقض تعهدات قراردادی محاسبه می شود. تعداد محصولات بسته به شرایط تعیین می شود: یا با تقسیم حجم محصولات بر میزان مصرف آن در هر محصول ، یا در صورت خرابی ، با ضرب بهره وری ساعتی قسمت بیکار در زمان بیکار.
مرحله 4
میزان خسارت شامل سودهای از دست رفته در نتیجه کاهش فروش یا حجم محصولات ، صرف نظر از برنامه سود کلی است. به این معنا که اگر بنگاه اقتصادی ، علی رغم نقض شرایط قراردادی توسط تأمین کننده ، قادر به تولید محصولات خود بود ، باز هم تأمین کننده مکلف است سود از دست رفته را جبران کند.
مرحله 5
میزان خسارت به عنوان مجموع مجازات های ناشی از کمبود محصولات تا نقطه آخر ، یعنی برای مصرف کننده تعیین می شود. افزایش میزان هزینه ها به دلیل کاهش تعداد محصولات تولید شده به صورت ضرب مقدار هزینه در تعداد محصولاتی است که به دلیل نقض شرایط قرارداد آزاد نشده اند.