بسیاری از سازمان ها ، بنگاه ها یا حتی بانک ها و دولت های در حال توسعه خودشان برای نیازهای خود به وام روی می آورند. اما تقاضای مالی برای یک بانک واحد برای صدور وام بسیار زیاد است. بنابراین ، گاهی اوقات سازمان ها به یک نوع وام صنفی یا کنسرسیوم متوسل می شوند.
وام صنفی یا کنسرسیوم - وام میان مدت است که توسط وام گیرنده همزمان از چندین بانک دریافت می شود ، اصطلاحاً سندیکا یا کنسرسیوم وام دهندگان. وام گیرنده معمولاً یک شخص حقوقی است که قرارداد کنسرسیوم با او منعقد می شود.
طرفین چنین توافقی نه تنها گیرنده وام و خود وام دهندگان ، بلکه بانک عامل و بانک سازمان دهنده نیز هستند.
بانک سازمان دهنده نقش سازمانی وام منتخب را ایفا می کند و بانک عامل نقش انباشت و خدمات رسانی به جریان های نقدی وام را بر عهده می گیرد.
معمولاً چنین وام زمانی استفاده می شود که مبلغ وام بیش از حد زیاد باشد (تا یک میلیون دلار) و یک بانک به دلیل محدودیت در میزان وجوه شخصی خود و محدودیت های داخلی تعیین شده توسط بانک روسیه ، نمی تواند آن را صادر کند.
وام صنفی علیه امنیت صادر می شود که می تواند ضمانت ، وثیقه یا ضمان باشد.
مدت زمان چنین وامی غالباً از 1 سال تا 5 سال است ، اما بسته به مبلغ وام گرفته شده ، شرایط می تواند از 6 ماه تا 25 سال باشد.
شخص حقوقی وام گیرنده خود بانک ها را انتخاب می کند که متعاقباً کنسرسیومی از وام دهندگان را تشکیل می دهند. وام گیرنده با وام دهندگان میزان وام مورد نیاز ، نرخ بهره ، شرایط بازپرداخت و برنامه و همچنین سایر هزینه های مربوط به کمیسیون سازمانی و غیره را مذاکره می کند.
گیرنده وام صنفی مزایای زیر را دریافت می کند:
- یک کنسرسیوم طلبکاران در اجرای کل بسته اسناد نقش دارند.
- شرایط وام صادر شده برای تمام طلبکاران موجود در کنسرسیوم ایجاد شده یکسان است.
- به دلیل مشارکت چندین بانک در صدور وام ، نیاز وام گیرنده به مقدار زیادی از منابع مالی برآورده می شود.
