هنگام انتخاب تجهیزات اجاره ای ، هزینه از اهمیت فوق العاده ای برخوردار است. اجاره تجهیزات می تواند یک ساعت یا شاید یک سال به طول انجامد ، اما در هر صورت مستاجر نباید مبلغ زیادی سرمایه گذاری کند ، در غیر این صورت کسب تجهیزات موجود در ملک خود برای او سود بیشتری خواهد داشت. هنگام انتخاب سازمانی که خدمات اجاره ای خود را ارائه می دهد ، مستأجر معمولاً با رعایت اصول به حداقل رساندن هزینه ها ، انتخاب می کند.
لازم است
قرارداد اجاره تجهیزات
دستورالعمل ها
مرحله 1
برای محاسبه اجاره تجهیزات به مدت یک سال ، باید هزینه استهلاک سالانه برای بازسازی کامل تجهیزات را در درصد اجاره ضرب کنید که نرخ بازده ملک اجاره ای است. درصد اجاره معمولاً 10٪ تعیین می شود. مبلغ حاصل شده بر 100 تقسیم می شود و دوباره با مقدار سالانه کسر استهلاک اضافه می شود.
گام 2
محاسبه میزان هزینه های استهلاک با ضرب ارزش دفتری تجهیزات اجاره ای در نرخ استهلاک تعیین شده مطابق با طبقه بندی دارایی های ثابت ضروری است. ارزش دفتری با توجه به اسناد حسابداری تعیین می شود و در صورت عدم وجود اسناد ، یک ارزیاب مستقل درگیر می شود. مبلغ دریافتی باید بر 100 تقسیم شود.
مرحله 3
ارزیابان اغلب اجاره تجهیزات را با ضرب ارزش بازار تجهیزات یا مقدار باقیمانده مانده در ترازنامه ، در نرخ سرمایه یا نرخ تورم پیش بینی شده سالانه محاسبه می کنند. سپس هزینه تجهیزات تحویل داده شده به مبلغ دریافتی اضافه می شود.
مرحله 4
مبلغ اجاره نباید کمتر از ارزش مالیات ، هزینه ها ، سایر پرداخت ها به بودجه و همچنین هزینه های استهلاک باشد. پرداخت اجاره باید از روزی که تجهیزات طبق گواهی پذیرش به مستأجر تحویل داده می شود و تا روزی که قرارداد فسخ یا فسخ شود ، پرداخت شود.
مرحله 5
مستأجر باید تجهیزات اجاره ای را هم به عنوان دارایی و هم به عنوان بدهی در کمترین برآورد در ابتدای مدت اجاره به حساب آورد. هزینه های مستأجر برای بهبود تجهیزات اجاره ای ، مانند نوسازی و نوسازی ، منافع اقتصادی را در آینده افزایش می دهد ، اگرچه در اصل از استفاده آن انتظار می رفت و باید به عنوان سرمایه گذاری سرمایه ای در ساخت سایر دارایی های غیرجاری ثبت شود.
مرحله 6
موجر تجهیزات را به عنوان قابل دریافت در مقدار ارزش باقیمانده غیر تضمین شده بدون درآمد مالی و حداقل پرداخت اجاره ثبت می کند.
