ارزش دفتری به عنوان ارزش دارایی های مشهود و نامشهود در نظر گرفته می شود. به عبارت دیگر ، این ارزش اموال است که در ترازنامه شرکت منعکس می شود. استهلاک برای انعکاس دقیق تر ارزش دفتری اعمال می شود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
این ملک را می توان در ترازنامه شرکت با هزینه اصلی و با هزینه جایگزینی آن پذیرفت. ارزش دفتری اولیه شامل تملک ، ساخت ، راه اندازی دارایی های تولیدی جدید یا غیرتولیدی است.
گام 2
ارزش جایگزینی به قیمت خرید ملک با قیمت بازار در یک تاریخ مشخص اشاره دارد. اگر مقدار هزینه اولیه به عنوان مجموعه ای از هزینه ها تعیین شود ، هزینه جایگزینی براساس تجزیه و تحلیل قیمت های متوسط بازار محاسبه می شود. هزینه جایگزینی اغلب در نتیجه ارزیابی مجدد تنظیم می شود.
مرحله 3
ارزش دفتری به دلیل فرسودگی دارایی شرکت ، به طور مداوم در حال به روز شدن است. استهلاک آن در نظر گرفته می شود. بنابراین ، ارزش دفتری دارایی ها به عنوان تفاوت بین ارزش اولیه املاک پذیرفته شده در ترازنامه و میزان استهلاک تعهدی تعیین می شود.
مرحله 4
نیاز به تعیین ارزش دفتری در شرکت های سهامی انجام می شود. اگر معامله مربوط به بیگانگی یا تملک دارایی بیش از 25 درصد ارزش دارایی ترازنامه باشد ، عمده محسوب می شود. تصمیم گیری در مورد چنین معامله ای توسط مجمع مدیران یا مجمع عمومی سهامداران انجام می شود. در صورت تعیین نادرست ارزش دفتری در این مورد ، ممکن است معامله فاقد اعتبار باشد.
مرحله 5
لازم به یادآوری است که ارزش دفتری دارایی های شرکت باید در تاریخ معامله تعیین شود. در شرکت های سهامی ، تهیه ترازنامه برای یک تاریخ موقت کاملاً مشکل ساز است ، زیرا بیشتر معاملات در پایان دوره گزارش انجام می شود. بنابراین ، قانون روسیه تعیین ارزش دفتری دارایی ها را برای تصمیم گیری در مورد اندازه معامله ، از آخرین تاریخ گزارش (ماه یا سه ماهه) پیش بینی کرده است.
