صنایع غذایی یکی از مهمترین صنایع چه در کشور ما و چه در سراسر جهان است. هدف آن ساخت محصولات غذایی از برخی مواد اولیه است. همچنین بازار مواد غذایی را تشکیل می دهد.
تمرکز بر روی مواد اولیه:
صنایع غذایی زمینه های زیادی را در بر می گیرد. صنایع اصلی آن لبنیات ، گوشت ، نانوایی ، مشروبات الکلی ، روغن و چربی ، ماهی و غیره است.
سودآوری یک شرکت عمدتا توسط دو شاخص اصلی تعیین می شود: نزدیکی پایه مواد اولیه و تقاضای مصرف کننده.
در حالت اول ، این نکته ضمنی است که هرچه مواد اولیه نزدیکتر باشند ، سودآوری این تولید بیشتر می شود. تمام محصولات غذایی از مواد اولیه تهیه می شوند: غلات ، گوشت ، ماهی ، شیر. هزینه های حمل و نقل ، زمان تحویل و بر این اساس ، سرعت شرکت به مکان آنها بستگی دارد.
بسته به پایه مواد اولیه ، شاخه های مختلفی از صنایع غذایی وجود دارد. دسته اول شامل مواردی است که لازم است در منبع مواد اولیه قرار بگیرند. اول از همه ، اینها شرکتهای پرمصرف هستند ، وقتی جرم محصولات نهایی چندین برابر کمتر از مواد اولیه است.
گروه دوم شامل صنایعی است که به سمت محل فروش مستقیم یعنی مصرف کننده گرایش پیدا می کنند. اول از همه ، اینها بنگاه هایی هستند که مواد غذایی فاسدشدنی تولید می کنند.
دسته سوم با این واقعیت مشخص می شود که در اولین مرحله تولید ، شرکت ها به مواد اولیه نزدیک هستند و در مرحله دوم - به مصرف کننده.
عامل مکان مانند منابع انرژی نیز از اهمیت زیادی برخوردار است. آنها همیشه باید در نزدیکی آنها باشند ، در غیر این صورت چنین شغلی سودآوری نخواهد داشت.
تمرکز مشتری:
در مواردی که محصولاتی با دوره فروش کوتاه تولید می شوند (گوشت ، شیرینی سازی ، لبنیات) ، نزدیکی به بازار مصرف از اهمیت بالایی برخوردار است. حمل چنین محصولات غذایی به مناطق دیگر غیرعادی است ، از نظر اقتصادی بی فایده است ، بنابراین باید از طریق نزدیکترین خرده فروشی ها به صورت محلی فروخته شود. به عنوان مثال ، مراکز تولید گوشت و سوسیس تازه اغلب در محل فروش قرار دارند.
با وجود همه اینها ، هر سازمانی در شعاع دسترسی انسان واقع شده است. این امر حمل و نقل محصول نهایی به مصرف کننده را بسیار تسهیل می کند.
محصولات غذایی به طور مداوم مورد تقاضا هستند ، بنابراین فروش و عرضه آنها در بیشتر موارد دشوار نیست. و تجارت مواد غذایی یک تجارت بسیار سودآور است که به سرمایه گذاری های مالی زیادی نیاز ندارد.
