برای اطمینان از اجرای سیاست اقتصادی دولت ، کنترل جریان عوارض گمرکی به بودجه ، تعیین ارزش گمرکی کالاهای وارد شده به خاک کشور ضروری است. این شاخص همچنین باید هنگام جمع آوری داده های آماری از وضعیت ، روند و پویایی تجارت خارجی مورد توجه قرار گیرد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
تعیین ارزش گمرکی کالا توسط اظهار کننده یا کارگزار گمرک انجام می شود. مقدار محاسبه شده این پارامتر باید توسط اسناد تأیید شود. اگر محاسبه تردیدهایی در مورد صحت ایجاد کند ، سازمان گمرک حق تغییر روش محاسبه استفاده شده توسط اظهارکننده را دارد. در این حالت ، داده های اولیه ای که برای اولین محاسبه استفاده شده است توسط اظهارکننده ارائه می شود و در محاسبات بعدی ظاهر می شود.
گام 2
چندین روش در محاسبه حقوق گمرکی استفاده می شود. عوارض را می توان براساس قیمت معاملات کالاهایی که به خاک اتحادیه گمرکی وارد می شود یا قیمت کالاهای مشابه یا مشابه تعیین کرد. از روشهای تفریق ، جمع و ذخیره نیز برای تعیین استفاده می شود. روش اصلی که بیشتر اوقات استفاده می شود روش اول است که ارزش معاملات با یک محصول مشخص را در نظر می گیرد.
مرحله 3
ارزش گمرکی کالا را در فاکتور ، که ضمیمه اظهارنامه است ، تعیین کنید. فرقی نمی کند پرداخت پرداخت شده باشد یا فقط در حال برنامه ریزی است. علاوه بر ارزش کالا ، هنگام محاسبه ارزش گمرکی ، سود برنامه ریزی شده خریدار در صورت فروش مجدد کالا ، هزینه های او برای تحویل کالا به قلمرو اتحادیه گمرک را نیز در نظر بگیرید. این محاسبه همچنین سایر هزینه های انجام شده در تولید ، تبلیغات یا فروش این محصول و همچنین پرداخت هایی را که خریدار برای ثبت مجوزها یا استفاده از کالاهای مالکیت معنوی انجام داده است ، منعکس می کند. کلیه هزینه های ذکر شده باید توسط اسناد پشتیبانی شود.
مرحله 4
درصورتی که کلیه مدارک لازم توسط خریدار ارائه نشده باشد ، یا حقوق وی در مورد کالا محدود شده باشد ، و همچنین هنگامی که کالا ارزش ثابتی ندارد و این به شرایطی بستگی دارد که قابل محاسبه نیست ، از همه استفاده کنید روش های ذکر شده علاوه بر این ، استفاده از آنها نظم دقیقاً تنظیم شده ای دارد که مربوط به ترتیب لیست است. کارگزار گمرک فقط حق دارد روش های جمع و تفریق را معکوس کند.
