کلمه "لیزینگ" از انگلیسی leasing - "اجاره" گرفته شده است. این یک ابزار مالی است که به مشاغل و افراد کمک می کند تا این یا آن چیز را خریداری کنند. لیزینگ به معنای واقعی کلمه تهیه اجاره بلند مدت برای اتومبیل ، مسکن ، تجهیزات ، ساختمان با امکان خرید بعدی آنها است.
این قرارداد بین موجر (شرکتی که تجهیزات اجاره را برای مدت طولانی تهیه می کند) و مستأجر (مستاجر که هزینه استفاده از تجهیزات را پرداخت می کند) منعقد می شود. پس از انقضا قرارداد ، شرکت مستأجر حق انعقاد قرارداد جدید یا تمدید قرارداد قبلی را دارد. همچنین ، مستأجر این امکان را دارد که تجهیزات را به مقدار باقیمانده خریداری کند.
خرید تجهیزات تحت این نوع توافق نامه باعث کاهش بار مالیاتی شرکت می شود (در مقررات مالیات بر درآمد). موارد غیر قابل مصرف (ساختمانها ، تجهیزات ، شرکتها ، وسایل نقلیه ، سازه ها و سایر اموال غیر منقول و منقول) موضوع اجاره می شوند.
درآمد شرکت لیزینگ از نشانه ای است که در تجهیزات ایجاد می کند (بانک ها به روشی مشابه کار می کنند و به مشتریان خود وام می دهند). این حاشیه می تواند قابل توجه باشد ؛ در پایان مدت اجاره ، مشتری خود تجهیزات را با حداقل هزینه دریافت می کند (و در بعضی موارد بصورت رایگان).
گزینه های لیزینگ بین المللی امکان پذیر است. در این حالت ممکن است شرکت هایی که قرارداد را منعقد می کنند در کشورهای مختلف مستقر باشند. در این حالت حتی بنگاه های صنعتی و تاسیسات تولیدی نیز می توانند اجاره داده شوند. تنها شرط باید استفاده تجاری بعدی آنها به منظور سودآوری و ارائه خدمات باشد. اما در روسیه از اول ژانویه 2011 ، این شرط اجباری نیست.
هنگامی که پس از انقضا قرارداد ، موضوع قرارداد (تجهیزات) به طور رایگان به مستأجر منتقل می شود ، بین لیزینگ مالی تمایز قایل می شود. و اجاره های عملیاتی ، جایی که تجهیزات در پایان قرارداد توسط مستأجر مورد استفاده قرار می گیرد.
تنها استثنا در این مورد اشیا natural طبیعی و قطعات زمین است که روش ویژه ای برای گردش دارند.
