جمع آوری اجباری می تواند بر اساس یک قرارداد اجرایی ، داوطلبانه یا توافق نامه دوستانه انجام شود. مطابق با قانون فدرال شماره 229-F3 از 2 اکتبر 2007 "در مورد دادرسی های اجرای احکام" ، اجرا برای سرویس قضایی فدرال و همچنین ارگان های ارضی آن اعمال می شود.
لازم است
- - گذرنامه؛
- - کاربرد؛
- - اسناد اجرایی ، که پایه ای برای آغاز مراحل اجرای اجباری است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اگر خودتان نمی توانید بدهی ، جریمه ، مجازات ، جریمه از شرکای تجاری خود را دریافت کنید ، اما اجراییه ای را که بر اساس حکم دادگاه صادر شده است یا می توانید یک توافق نامه داوطلبانه و دوستانه منعقد کنید ، که طبق قانون ، با دستورالعمل اجرایی معادل هستند ، با ضابطان خدمات تماس بگیرید.
گام 2
گذرنامه خود را نشان دهید ، یک برنامه برای جمع آوری اجباری بنویسید ، اسناد اجرایی را نشان دهید. به عنوان اسناد اجرایی ، ضابطان اجراییه ای را صادر می کنند که بر اساس حکم دادگاه صلاحیت عمومی یا دادگاه داوری ، توافق داوطلبانه یا صلح آمیز ، گواهی صادر شده توسط کمیسیون اختلاف کار ، حکم دادگاه ، اقدام نهادهایی که کنترل اداری دارند. کلیه اسناد باید در اصل و کپی ارائه شود ، که به دستور مجری دادسرا ضمیمه می شود ، که بر اساس آن اقدامات اجرایی برای اجرا آغاز می شود.
مرحله 3
ظرف 7 روز تقویمی ، دادسرا موظف است مراحل اجرای قانون را آغاز کند. کل مدت دادرسی اجرایی ممکن است از تاریخ تصمیم گیری در مورد شروع مراحل اجرای مجازات بیش از دو ماه نباشد. اگر بدهکار در لیست تحت تعقیب فدرال باشد ، ممکن است مهلت اجرای آن برای مدت نامعلومی طولانی شود ، اما در عین حال لازم است ماهانه نحوه اجرای اعدام اجباری باز با هدف جمع آوری بدهی ، جریمه ، مجازات و جبران در حال پیشرفت است.
مرحله 4
روش جمع آوری مستقیم می تواند به هر طریقی انجام شود که مغایر با قانون فعلی نباشد. مجری دادگستری حق دارد مجموعه را بر روی هرگونه دارایی بدهکار ، روی حساب های بانکی درآمد ، سپرده و پس انداز هدایت کند یا متهم را به زور به کارهای اداری اصلاحی برساند.
