دارایی های خالص مبلغ حقوق صاحبان سهام شرکت را عاری از هرگونه تعهد بدهی نشان می دهد. این شاخص ثبات مالی شرکت و توانایی آن در پرداخت سود سهام و انجام تعهدات خود را مشخص می کند. دارایی های خالص به عنوان تفاوت بین مقدار خاصی از دارایی ها و بدهی ها محاسبه می شود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
مقدار دارایی های گرفته شده برای محاسبه دارایی های خالص را تعیین کنید. برای این کار ، از ترازنامه شرکت برای دوره گزارش استفاده کنید. تعیین میزان دارایی های نامشهود ، دارایی های ثابت ، ساخت و ساز در حال انجام ، سرمایه گذاری های بلند مدت و کوتاه مدت ، سرمایه گذاری های سودآور در دارایی های مشهود ضروری است. همچنین دارایی های غیرجاری ، سهام موجود ، حساب های دریافتنی ، مالیات بر ارزش افزوده ارزش های به دست آمده ، دارایی های جاری و وجه نقد در نظر گرفته می شود. در این حالت ، لازم است از مبلغ دریافتی معوقه شرکت کنندگان در مشارکت در سرمایه مجاز و هزینه های واقعی خرید سهام خودشان کسر شود.
گام 2
مقدار بدهی های شرکت را که برای محاسبه دارایی خالص گرفته شده محاسبه کنید. آنها از تعهدات بلند مدت و کوتاه مدت برای وامها و وامها ، حسابهای قابل پرداخت ، بدهی های عقب افتاده به شرکت کنندگان برای پرداخت درآمد و اندوخته های هزینه های آینده تشکیل شده است. به مبلغ دریافتی نیز بدهی های مالیاتی معوق و مقررات مربوط به بدهی های احتمالی و عملیات متوقف شده اضافه شود.
مرحله 3
ارزش دارایی خالص شرکت را پیدا کنید که برابر است با تفاوت بین دارایی ها و بدهی های خاص. این طرح محاسبه با دستور وزارت دارایی شماره 10-n مورخ 29 ژانویه 2003 به تصویب رسیده است.
مرحله 4
ارزش حاصل از دارایی های خالص را تجزیه و تحلیل کنید. اگر در دوره گزارش معلوم شد که کمتر از میزان مجاز مجاز است ، پس موسسان باید تصمیم بگیرند که آن را به میزان دارایی های خالص کاهش دهند. اگر این مبلغ کمتر از حداقل تعیین شده توسط قانون باشد ، در این صورت می توان تصفیه شرکت را تصمیم گرفت.
مرحله 5
ارزش خالص خود را به صورت سه ماهه محاسبه کرده و جمع کل خود را در پایان سال جمع کنید. ارزش حاصل را در صورتهای مالی سالانه و میان دوره افشا کنید.
