از زمانی که سازمان ملل 20 مارس روز جهانی سعادت را در سال 2012 اعلام کرد ، مرکز تحقیقات دانشگاه کلمبیا در حال تهیه رتبه بندی کشورهای جهان برای توانایی آنها در تأمین شادترین زندگی برای مردم خود است. سازمان ملل این داده ها را در گزارش شادی جهانی منتشر می کند.
تهیه لیستی از خوشبخت ترین کشورها بسیار دشوارتر از تنظیم آنها بر اساس معیارهای دیگر (اقتصادی ، سیاسی ، جمعیتی و غیره) است. به عنوان مثال ، رتبه بندی جهانی ثروتمندترین کشورها بر اساس سطح ثروت ملی است. این منطقه توسط مناطقی با ذخایر گسترده نفت و گاز هدایت می شود. کشورهایی که سرانه تولید ناخالص داخلی بالایی دارند برای اطمینان از رفاه حال شهروندان خود چه می کنند؟ در واقع ، در بیشتر موارد ، مردم نه آنقدر دوست دارند که در ثروت زندگی کنند بلکه سالم و شاد باشند.
به عنوان یک قاعده کلی ، یک شاخص مشخص برای هر کشور شرکت کننده در مطالعه تعیین می شود تا یک رتبه بندی را با توجه به سطح خوشبختی تنظیم کند. این محاسبه بر اساس مجموع سه مورد پذیرفته شده به طور کلی در روش های مقایسه بین شاخص ها است.
- رفاه عمومی ملت و وضعیت اکولوژیکی کشور با شاخص بین المللی سیاره مبارک منعکس می شود. با تجزیه و تحلیل قضاوت های ذهنی نشان داده شده در طی بررسی های مختلف ، میزان رضایت افراد از زندگی آنها را تعیین می کند. ضریب طول عمر براساس میانگین امید به زندگی در منطقه محاسبه می شود. شاخصی به نام "رد پای اکولوژیکی" این ایالت میزان تأثیر آن بر محیط را تعیین می کند.
- تولید ناخالص داخلی سرانه (شاخص تولید ناخالص داخلی). تولید ناخالص داخلی ثروت یک کشور را مشخص می کند. ارزش بازار کلیه کالاهای نهایی و خدمات تولید شده در طول سال در قلمرو ایالت ، هم برای مصرف شخصی و هم برای انباشت و صادرات ، یکی از اصلی ترین معیارهای ارزیابی اقتصاد کلان در جهان است.
- شاخص توسعه انسانی ، به اختصار HDI. این شاخص ترکیبی از ویژگی های اصلی پتانسیل انسانی است. کیفیت زندگی در کشور با سه عامل ارزیابی می شود: وضعیت سلامت کشور و میزان مرگ و میر در منطقه. سواد و تحصیلات متوسط درآمد و قدرت خرید مردم.
بنابراین ، محاسبه شاخص خوشبختی نه تنها شامل شاخص های عینی (مانند تولید ناخالص داخلی ، رد پای اکولوژیکی و HDI) است ، بلکه همچنین یک ارزیابی ذهنی - میزان رضایت مردم از زندگی آنها را شامل می شود.
شرکت کنندگان در این مطالعه از نظر میزان خوشبختی با ایالت مقایسه می شوند که دارای کمترین مقادیر متوسط ملی برای کلیه متغیرهای کلیدی مورد استفاده در محاسبه است. این کشور فرضی به نام دیستوپیا است. هر عامل در مقیاس 10 نمره ای ارزیابی می شود. سپس براساس محاسبات ، شاخص خوشبختی حاصل می شود. مقدار شاخص برای شادترین کشورها بیش از 7 است. شاخص خوشبختی آخرین کشورها در رتبه بندی در حدود 2-3 واحد در نوسان است.
رویکردهای درک زندگی شاد کاملاً متعدد و متنوع است ، زیرا مفهوم "خوشبختی" تعبیر بدون ابهامی ندارد.
بیش از 1000 معیار برای اندازه گیری رضایت از زندگی وجود دارد. از آنها در تدوین مقیاس های مختلفی استفاده می شود که دقیق ترین ارزیابی احساس ذهنی لذت از زندگی را امکان پذیر می کند. اما به هر حال ، دو جنبه ضروری در محاسبه شاخص "خوشبختی" وجود دارد:
- تمایل فرد به زندگی طولانی و کامل در یک کشور مرفه ؛
- آرزوی هر کشور دارای احترام به خود برای انجام هر کاری برای فراهم کردن شرایط زندگی راحت برای شهروندانش ، هر کاری را انجام دهد
روش های استفاده شده توسط مراکز علمی و تحقیقاتی برای تهیه لیست کشورهای مرفه ، با گذشت زمان اندکی تغییر کرده است.پیش از این ، شاخص ها اصلی ترین شاخص های اقتصادی بودند که از ویژگی های عینی توسعه موفق و پایدار جامعه هستند. اخیراً ، بر اندازه گیری ارزیابی ذهنی از رفاه افراد بر اساس ارزیابی آنها از سطح و کیفیت زندگی تأکید شده است. بنابراین ، رتبه بندی کشورها بر اساس سطح خوشبختی - 2018 بر اساس تجزیه و تحلیل شاخص های زیر از وضعیت جامعه صورت گرفت.
- سرانه تولید ناخالص داخلی استفاده منطقی از منابع ؛ به حداقل رساندن آسیب به محیط زیست ؛ میانگین امید به زندگی سالم شهروندان تضمین اشتغال جمعیت توانمند و نرخ بیکاری ؛ نرخ تورم و نرخ بهره تهیه اقدامات حمایت اجتماعی برای افرادی كه به آن نیاز دارند و غیره. اینها شاخص های عینی هستند كه نشان می دهد دولت به طور م effectivelyثر از شهروندان خود مراقبت می كند.
- ارزیابی ذهنی از رفاه یک کشور بر اساس تجزیه و تحلیل بررسی افراد ساکن در آن تشکیل می شود ، که دلایل خاصی برای شادی و اضطراب را نشان می دهد. نظر پاسخ دهندگان در مورد فساد ساختارهای دولتی و تجارت مورد توجه قرار می گیرد. حضور حقوق سیاسی و آزادی های مدنی ؛ سطح جرم و ایمنی شخصی ؛ دسترسی به دارو و آموزش و غیره میزان خوشبختی فرد نیز توسط شاخص های غیر مستقیم مختلف تعیین می شود. در اینجا میزان اعتماد به مقامات و همشهریان آنها ، احساس آرامش و اطمینان به آینده ، آزادی شخصی در تصمیم گیری های حیاتی ، ثبات خانواده ، مشارکت در امور خیریه و … در اینجا مهم است.
نتایج حاصل از تشکیل لیست مقایسه ای در حال حاضر مربوط به کشورهای شاد در تاریخ 14 مارس 2018 در گزارش سازمان ملل در مورد خوشبختی جهان منتشر شد. رفاه جمعیت خودشان در 156 کشور جهان ارزیابی شد و سطح خوشبختی مهاجران برای 117 کشور مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. شاخص تخمینی حاصل در محدوده 0 تا 10 قرار گرفت.
فنلاند رتبه بندی را به دست می آورد (7 ، 632). خارجیان بوروندی (2 ، 905).
توگو بزرگترین جهش را انجام داده است - این کشور از آخرین موقعیت خود در سال گذشته 17 امتیاز صعود کرده است.
ونزوئلا از همه سخت تر است ، ارزش شاخص آن بیش از 2 ، 2 واحد کاهش یافته است.
کشورهایی مانند دانمارک ، سوئیس ، نروژ و فنلاند طی چند سال گذشته به سادگی در اولین موقعیت های خود قرار گرفته اند.
10 کشور اول به طور مداوم شامل ایسلند ، هلند ، سوئد و همچنین کانادا ، نیوزیلند و استرالیا هستند.
در میان مناطق فضای پس از اتحاد جماهیر شوروی ، بهترین وضعیت در ازبکستان است - در رده 44 رتبه بندی است و با 15 امتیاز از روسیه جلوتر است. رتبه 60 بعد از روسها توسط قزاقستان اشغال شده است. بلاروس در مکان 73 قرار دارد. بقیه اعضای کشورهای مشترک المنافع ، همانطور که می گویند ، در صد عضو قرار دارند. اوکراین خود را متمایز کرد ، که از 156 موقعیت ممکن ، رتبه 138 را به دست آورد.
در مورد میزان خوشبختی در بین روس ها ، ما در رتبه بندی جهانی چیزی برای افتخار نداریم. روسیه سال گذشته از جایگاه 49 ام به 59 ام سقوط کرد. در همان زمان ، طبق نظرسنجی تلفنی تمام روسی که توسط VTsIOM در 13 تا 14 مارس 2018 انجام شد ، 80٪ از مردم روسیه خود را خوشحال می نامیدند.
موضوع چیه؟
این احتمال وجود دارد که نادرستی در روش های مورد استفاده دانشمندان برای تعیین شاخص خوشبختی وجود داشته باشد. یا شاید در چگونگی ارزیابی احساس خوشبختی همشهریان ما؟
