در شرایط رقابت در بازار ، شرکت ها به معنای واقعی کلمه مجبور می شوند که برای مشتریان خود بجنگند. ارزش بازار یک محصول یکی از ابزارهای این مبارزه است ؛ این محتمل ترین قیمتی است که محصول با آن در بازار به فروش می رسد. موفقیت فعالیت تجاری شرکت و بر این اساس ، سود آن به محاسبه منطقی این مقدار بستگی دارد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
در تعیین ارزش بازار دو طرف درگیر هستند: خریدار و فروشنده. شرکتی که کالایی را در بازار به فروش می رساند سعی در ایجاد هزینه ای دارد که بتواند تمام هزینه های خرید مواد اولیه و تولید محصولات ، فروش آنها را پوشش دهد و علاوه بر این سود خالصی نیز به همراه داشته باشد. بنابراین ، ارزش بازار کالا برای فروشنده نمی تواند کمتر از هزینه آن باشد ، در غیر این صورت شرکت با ضرر کار خواهد کرد.
گام 2
البته خریدار نیز در شکل گیری ارزش بازار نقش دارد ، زیرا این اوست که تقاضای کالای خاصی را تقاضا می کند. با این وجود ، نسبت عرضه و تقاضا در این مورد یکی از عوامل تعیین کننده است. مصرف کننده محصول از قیمت های فعلی بازار برای کالای مشابه از سایر تولیدکنندگان ایده دارد و بر اساس توانایی های مالی ، نیازها و البته کیفیت محصول خود ، تصمیم خرید می گیرد.
مرحله 3
منافع تولید کننده و مصرف کننده در صورتی برآورده می شود که ارزش بازار محصول به میزان سرمایه فکری تولید کننده تعبیه شده در محصول بیش از هزینه آن باشد. موقعیت تعادل منافع فروشنده و خریدار را تعادل بازار می نامند. سود این شرکت یک علامت گذاری اضافی بر روی محصول خواهد بود که بسته به میزان درآمد مورد انتظار برای هر واحد محصول تعیین می شود.
مرحله 4
هزینه کالاها تمام هزینه های شرکت برای تولید آن را پوشش می دهد و شامل هزینه خرید مواد اولیه و تجهیزات ، هزینه های کارگری و تبلیغات است. این مفهوم به طور گسترده ای در نظریه اقتصادی مورد استفاده قرار می گیرد. سرمایه فکری تولید کننده بر اساس تجزیه و تحلیل فرآیند تولید ، از توسعه ایده تا اجرای آن در یک واحد مادی تولید ، تعیین می شود.
مرحله 5
توسعه ایده یک م creativeلفه خلاقانه است و توسط کارمندان چندین بخش ، از جمله بخش بازاریابی ، که از طریق تحقیقات بازار و نظرسنجی ها با مشتریان ارتباط برقرار می کند ، انجام می شود. سپس ، بر اساس ایده نهایی ، یک راه حل فنی ، احتمالاً ایجاد یک طرح صنعتی منحصر به فرد ، که نیاز به ثبت اختراع دارد ، توسعه یافته است.
مرحله 6
بر اساس نتایج آزمایش نمونه های اولیه ، جزئیات واحد آینده تولید ، شکل ظاهری مشخص شده و تجدید نظر در حال انجام است. سپس تولید انبوه محصول آغاز می شود.
مرحله 7
به عنوان یک قاعده ، سرمایه فکری در قیمت تمام شده یک محصول منحصر به فرد نهفته است که هیچ مشابهی در بازار ندارد. در این حالت ، شرکت حق تعیین قیمت خود را دارد ، زیرا رقابت نزدیک به صفر است. اگر محصول منحصر به فرد نیست ، باید منطقی به تشکیل حاشیه نزدیک شوید ، سود آینده به آن بستگی دارد.
مرحله 8
برای محاسبه ارزش بازار یک محصول سه روش وجود دارد: هزینه ، بازار (مقایسه ای) و سودآور. روش هزینه بر اساس اصل "هزینه های تولید به علاوه سود" است. قیمت کالاهای تعیین شده با این روش تعیین قیمت ها با تمرکز بر هزینه ها را دریافت کرده است.
مرحله 9
روش تطبیقی شامل جستجوی بازار محصولات دیگر تولیدکنندگان مشابه محصول پیشنهادی در بازار است. مقایسه قیمت ها انجام می شود ، اما این روش تنها در صورتی مناسب است که کارمندان شرکت به اطلاعات قیمت معاملات تجاری سایر تولیدکنندگان دسترسی داشته باشند.
مرحله 10
روش درآمد شامل پیش بینی درآمد مورد انتظار و تلفیق آنها در شکل گیری ارزش بازار محصولات است. مزیت این روش این است که بیشتر هدف آن ایجاد سود خالص است ، در حالی که کاربرد آن ارتباط تنگاتنگی با دو روش دیگر دارد.
