طبق استانداردهای بین المللی گزارشگری مالی ، حساب های دریافتنی نشان دهنده مقدار مشخصی از بدهی است که توسط شرکت ها یا افراد دیگر به یک شرکت پرداخت می شود. در این حالت ، مطالبات دریافتی همیشه صرف نظر از تاریخ بازپرداخت آن ، به دارایی های جاری شرکت اشاره دارد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
روند کاهش مطالبات به چند گروه اصلی تقسیم می شود. فعالیت برای هر یک از آنها خطرات مرتبط با صدور وام تجاری را کاهش می دهد.
گام 2
قبل از انعقاد قرارداد ، شرکت خریدار را بررسی کنید. سپس یک قرارداد بسیار شایسته تنظیم کنید ، انگیزه احتمالی مشتری را برای بازگشت به موقع تمام بودجه لازم در نظر بگیرید. امکان پرداخت به تعویق انداختن بیشتر را در قرارداد بگنجانید. مجازات های برگشت دیرهنگام محصولات را تعیین کنید ، خطرات عدم پرداخت را بیمه کنید ، امضای اسناد توسط طرف مقابل و تعداد اسناد را بررسی کنید.
مرحله 3
هنگام کار با مشتری ، طرفین قرارداد را بر اساس درجه خطر طبقه بندی کنید. در هر صورت ، با آنها توافق نامه اضافی در مورد وام صادر شده را امضا کنید ، حد اعتبار لازم را تعیین کنید و تمام سواد پر کردن اسناد اولیه را پیگیری کنید. سپس واقعیت پرداخت را با دقت کنترل کرده و در صورت لزوم تاریخ سررسید را به شرکت خریدار یادآوری کنید. بهره (جریمه) دیرکرد پرداخت را محاسبه کنید و همچنین توانایی پرداخت بدهی وام گیرندگان و خریدهای جدید موسسین یا مدیریت سازمان را پیگیری کنید.
مرحله 4
در صورت بدهی معوق ، لازم است بدانید که چه عواملی باعث تأخیر مطالبات دریافتی یا نکول نهایی شده است. تمام اطلاعات قابل اعتماد در مورد بدهی مشتری را پیدا کنید ، در مورد بازپرداخت بدهی مذاکره کنید. اگر بعید است که بدهی پرداخت شود ، تصمیم بگیرید که با چه روشی می توانید آن را پس بگیرید: از طریق دادگاه یا حکم بیمه ، از طریق سیستم واگذاری حقوق مطالبات یا از طریق حالت انتقال بدهی.
مرحله 5
در شرایطی که طرف مقابل بدهی وی را بازپرداخت می کند ، در صورت لزوم ، می توانید با او ادامه دهید ، زیرا قبلاً حد اعتبار وی را کاهش داده و درجه خطر بیشتری را برای او تعیین کرده اید.
