عرضه پول مجموعه ای از ابزارهای پرداخت در اقتصاد کشور است که شامل حجم پول نقد و غیر نقدی است. حجم پول مشخص وجوه خرید ، پرداخت و انباشت متعلق به شهروندان کشور ، اشخاص حقوقی و همچنین کل دولت است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
برای محاسبه حجم پول از مجموع پولی استفاده کنید. آنها با توجه به میزان کاهش نقدینگی رتبه بندی می شوند ، یعنی سرعت تبدیل به پول نقد. در کشور ما از چهار جمع برای تعیین حجم پول استفاده می شود.
گام 2
واحد М0 شامل پول نقد در گردش (اسکناس و سکه) ، چک ، و همچنین مانده پول نقد در حساب ها و میزهای نقدی شرکت ها است. لازم به ذکر است که بیشترین سهم در واحد M0 را اسکناس تشکیل می دهد. چک سندی است که شامل درخواستی از بانک برای پرداخت پول است که وسیله ای برای پرداخت همراه با پول نقد است. واحد M0 گردش پول نقد کشور را تأمین می کند و تقریباً یک سوم حجم پول را تشکیل می دهد.
مرحله 3
برای محاسبه مجموع M1 ، باید مقدار M0 و همچنین میزان وجوه موجود در حساب های تسویه حساب اشخاص حقوقی ، وجوه شرکت های بیمه ، سپرده های "بر اساس تقاضا" در بانک های تجاری را بدانید. این واحد برای فروش تولید ناخالص داخلی ، انباشت و مصرف و توزیع درآمد ملی فعالیت می کند. برخی از اقتصاددانان معتقدند که حجم پول فقط از کل M1 تشکیل شده است.
مرحله 4
با این حال ، در کشور ما ، هنگام محاسبه حجم پول ، سپرده های مدت دار جمعیت در بانک های تجاری و اوراق بهادار کوتاه مدت دولت در نظر گرفته می شود که به همراه کل M1 مجموع پولی M2 را تشکیل می دهند. سپرده های مدت دار پول مشتریانی است که برای مدت معینی در بانک قرار می گیرند. بعد از این مدت می توانید آنها را دریافت کنید. در این ارتباط ، نقدینگی این واحد کمتر از M1 است.
مرحله 5
واحد M3 شامل واحد M2 و همچنین گواهی سپرده و اوراق بهادار معامله شده در بازار سهام است. البته نمی توان اوراق بهادار را به عنوان پول کامل طبقه بندی کرد ، اما در عین حال می تواند از طریق فروش در بازار به انواع دیگر پول تبدیل شود.
