سرعت گردش پول ، دفعاتی است که با استفاده از هر ارز برای فروش کالا و خدمات برای مدت زمان مشخصی (سال ، سه ماهه ، ماه) استفاده می شود. به عبارت دیگر ، این تعداد انقلابی است که توسط پول در گردش انجام می شود و برای خرید کالاها و خدمات نهایی استفاده می شود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اگر می خواهید سرعت گردش پول را تعیین کنید ، به معادله مبادله فیشر مراجعه کنید. مقدار مورد نظر با فرمول V = PQ / M تعیین می شود ، جایی که P متوسط سطح قیمت کالاها و خدمات است ، Q حجم کالاها و خدمات فروخته شده در دوره مورد بررسی است (از نظر فیزیکی) ، M برابر است با متوسط عرضه پول در گردش
گام 2
شاخص نرخ گردش پول که به این روش تعیین می شود ، میزان شدت استفاده از سهام پول در گردش برای پرداخت کالاها و خدمات فروخته شده را مشخص می کند. این شاخص ارتباط نزدیکی با گردش پول دارد و اساساً به فرکانس و حجم معاملات کالایی انجام شده توسط هر نهاد اقتصادی بستگی دارد. با این حال ، پرداختهای غیر کالایی (بودجه ، اعتبار و غیره) می توانند بر سرعت گردش پول تأثیر بگذارند. این امر به ویژه با نرخ متوسط گردش وجوه که شامل مدت زمان نگه داشتن پول در اختیار خریداران کالا و خدمات و مدت اقامت آنها در سیستم بودجه ، بانک ها و غیره است ، قابل توجه است. اگر پول توسط گروه دوم افراد حفظ شود ، مدت زمان گردش وجوه افزایش می یابد ، بنابراین سرعت گردش کاهش می یابد.
مرحله 3
سرعت گردش پول را می توان به روش دیگری تعیین کرد ، یعنی با میانگین فرکانس گردش مالی یک واحد پولی در پرداخت درآمد جمعیت ، یعنی در ایجاد درآمد ملی. این نسبت به نسبت حجم درآمد ملی به انبوه پول در گردش محاسبه می شود.
مرحله 4
علاوه بر این ، سرعت گردش پول را می توان با میانگین دفعات استفاده از ارز در اجرای کلیه پرداخت ها یافت. در این حالت ، به عنوان نسبت حجم کل گردش پول و سهام پول در گردش تعریف می شود.
مرحله 5
سرعت گردش را نیز می توان با فرکانس عبور پول نقد از میزهای نقدی بانکها تعیین کرد. این محاسبه با تقسیم کل گردش پول نقد کلیه بانکها بر متوسط سالانه پول نقد محاسبه می شود.
