زمان پول است و شاید مهمترین منبع ما باشد. کارل مارکس اوقات فراغت را ملاک ثروت دانست. اگر وقت آزاد دارید ، همیشه می توانید آن را صرف توسعه شخصی ، اوقات فراغت ، ارتباط با عزیزان کنید یا از طریق کار با پول مبادله کنید.
اندازه گیری زمان با فهمیدن اینکه به کجا می رود بسیار آسان است.
اولین نشت "دام دام" است. این واقعیت بیان می شود که فرد وظایفی را که وی را به رسیدن به هدف نزدیک می کند فراموش می کند و کاری خارج از خود انجام می دهد. به عنوان مثال ، بسیاری از دانشجویان به جای نوشتن مقاله اصطلاحات ، بازی های رایانه ای انجام می دهند. هر بار که فعالیت جدیدی را شروع می کنید ، از خود این س askال را بپرسید: "آیا کاری که می خواهم انجام دهم مرا به هدفم نزدیک می کند؟"
نشت دوم جیب زمان است. این وضعیت بی عملی اجباری است. آیا در ترافیک هستید؟ مسافر قطار هستید یا هواپیما؟ آیا کسی برای ملاقات با شما دیر شده است؟ تبریک می گویم - شما یک جیب وقت دارید! از این زمان می توان برای توسعه خود استفاده کرد: کتابهای صوتی ، حل مشکلات منطقی ، دوره های صوتی زبان خارجی و غیره
نشت سوم وقفه است. اگر با شروع یک کار ، مجبور شوید چیز دیگری را منحرف کنید ، وقفه ایجاد می شود. برای ادامه کارهایی که شروع کرده اید ، باید مجدداً به اصل موضوع بپردازید ، علاوه بر این ، خطر اشتباه به دلیل بی احتیاطی افزایش می یابد. در صورت امکان ، کار خود را به گونه ای تنظیم کنید که میزان تداخل در آن کم باشد: مسنجرها را ببندید ، تلفن خود را خاموش کنید و از همکاران خود بخواهید تا مدتی شما را اذیت کنند.
چهارمین نشت فرصت های از دست رفته است. در حالی که کارهای روزمره ای را انجام داده اید که به اتوماسیون منجر شده اند ، می توانید همزمان کار دیگری انجام دهید و یکنواختی و خلاقیت را با هم ترکیب کنید. به عنوان مثال ، پختن همزمان دو وعده غذایی. جاروبرقی را بخوانید و تمرین کنید و تمرین کنید و برنامه ریزی کنید.
