هزینه یک محصول از کل هزینه های تولید ، هزینه های بالای محل فروش ، با در نظر گرفتن سود تولید کننده و نماینده فروش کالا و همچنین با در نظر گرفتن قیمت های منطقه ای برای محصولات مشابه ساخته شده است بنابراین که فروش آنها سودآور است.
لازم است
- - عمل کردن
- - طرح.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اگر محصولات خود را می سازید ، تمام هزینه های تولید را در نظر بگیرید. برای اینکه کارتان یکنواخت شود ، هزینه کالاها را از مقدار هزینه شده برای مواد ، پرداخت منابع انرژی مورد نیاز برای تولید ، مالیات و حقوق کارمندان محاسبه کنید.
گام 2
به درصد بدست آمده ، درصد علامت گذاری اضافه کنید که سود شما خواهد بود. قیمت فروش عمده کالاهای فروشی را دریافت خواهید کرد. خریداران عمده کالاهای شما را با قیمتی که شما تعیین کرده اید در انبار دریافت می کنند.
مرحله 3
هنگام فروش محصول خود از طریق شبکه های خرده فروشی ، علامت تجاری را به هزینه عمده اضافه کنید. در این مبلغ ، می توانید کلیه هزینه های مربوط به حمل و نقل کالا از طریق حمل و نقل ، پرداخت مالیات ، حقوق کارمندانی را که در خرده فروشی مشغول به کار هستند ، در نظر بگیرید و درصد سود شرکت های تجاری را نیز شامل کنید (PBU No. 5/1 ص. شماره 13)
مرحله 4
صرف نظر از این که هزینه کالاهایی که می توانید برای هرکسی تهیه کنید ، شما موظف هستید قیمت کالاهای مشابه را در منطقه خود در نظر بگیرید. این قانون نه تنها درج كردن تمام هزینه های مربوط به تولید و فروش آن در هزینه كالا ، بلكه اضافه كردن هرگونه علامت تجاری بیش از این مقدار را نیز منع نمی كند. تفاوت بین هزینه و ارزش سود شرکت خواهد بود. اما چنین سیاست قیمت گذاری به دلیل تقاضای کم برای محصولات منجر به سودآوری نمی شود که هزینه آن تا حد ممکن بیشتر است.
مرحله 5
در محل فروش باید سوابق ارزش فروش کالا ثبت شود. پذیرش در بدهی 41 ، اعتبار 60 انجام می شود. با در نظر گرفتن مارک تجاری ، که باید تحت شماره 42 وارد شود ، دفترچه را پر کنید. اگر حسابداری قیمت فروش با مارک گذاری ایجاد شده است ، ارزش خرید و فروش را بنویسید کالاها را در ستون مناسب قرار دهید.
مرحله 6
ثبت سیاست قیمت گذاری در اقدامات داخلی شرکت. طرح علامت گذاری های اعمال شده را برای هر نام محصول به طور جداگانه یا برای همه محصولات با یک درصد ضمیمه کنید.
