شکل سازمانی و حقوقی شکل یک نهاد اقتصادی است که توسط قانون شناخته شده است. این روش تأمین و استفاده از اموال توسط موضوع ، و همچنین وضعیت حقوقی او ، هدف از فعالیت را حل می کند.
اشکال سازمانی و حقوقی فردی و جمعی فعالیت کارآفرینی
ساده ترین شکل سازمانی و قانونی یک نهاد تجاری ، کارآفرینی فردی است. در این حالت ، فقط یک مالک صاحب کلیه وجوه است که به طور مستقل از درآمد حاصل می شود و مسئولیت مالی اعمال خود را بر عهده دارد. به عنوان مثال ، وقتی بدهی تشکیل می شود ، کارآفرین با دارایی خودش پول می پردازد. یک کارآفرین فردی می تواند به تنهایی کار کند اما حق استخدام کارگر را دارد.
سایر اشکال تجاری جمعی محسوب می شوند. اینها شامل سازمانهای تجاری و غیرانتفاعی ، مشارکتها ، شرکتها ، جوامع تجاری ، تعاونیها و شرکتهای دولتی است. سود اصلی برای سازمانهای غیر انتفاعی هدف اصلی نیست ، این مبالغ برای توسعه خود استفاده می شود و بین شرکت کنندگان توزیع نمی شود. سازمانهای تجاری برای سودآوری ایجاد می شوند. اینها شامل مشارکت و شرکتهایی با سرمایه مجاز است. مشارکت نوعی سازمانی از کارآفرینی است که در آن شکل گیری سرمایه مجاز و فعالیت ها توسط دو یا چند نفر انجام می شود. هر یک از آنها بسته به اندازه سهم در سرمایه مجاز مسئولیت ها و حقوق خاصی دارند.
شرکت های تجاری
سازمانی که سرمایه مجاز آن توسط یک یا چند نفر از طریق مشارکت سهام تشکیل می شود ، شرکت بازرگانی نامیده می شود. چنین اشخاص تجاری به چهار شکل وجود دارد: یک شرکت با مسئولیت محدود (LLC) ، یک شرکت سهامی آزاد (OJSC) ، یک شرکت سهامی بسته (CJSC) ، یک شرکت با مسئولیت اضافی. بنیانگذار یک شرکت با مسئولیت محدود (LLC) یک یا چند نفر است که فقط در حدود کمک های مالی آنها مسئول تعهدات هستند.
یک نوع LLC یک شرکت با مسئولیت اضافی است. سرمایه مجاز آن به سهام تقسیم می شود و شرکت کنندگان چنین سازمانی در قبال تعهدات سازمان با دارایی خود به همان میزان برای همه ، مضربی از مبلغ سهم خود ، مسئول هستند. شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه مجاز آن به سهام تقسیم می شود ، شرکت کنندگان آن نمی توانند در قبال تعهدات شرکت مسئولیتی داشته باشند. سهام یک شرکت سهامی بسته فقط بین موسسان آن توزیع می شود. به شرکت سهامی که اعضای آن حق خرید و فروش آزادانه سهام آن را دارند ، باز گفته می شود.
شرکت ها ، تعاونی ها ، شرکت های دولتی
شرکتی نوعی تجارت قانونی است که محدود به افرادی است که مالک آن هستند. این وضعیت دارای یک شخصیت حقوقی است و می تواند وظایفی را که توسط سایر شرکتهای تجاری انجام می شود انجام دهد. تعاونی های تولید (آرتل ها) یک انجمن داوطلبانه از اشخاص حقوقی و شهروندان (حداقل پنج نفر) بر اساس عضویت ، مشارکت در مشارکت و مشارکت کار شخصی در فعالیت های اقتصادی است. سود دریافتی بسته به مشارکت کارگری در فعالیت بین اعضای آن توزیع می شود.
بنگاه اقتصادی دولتی یک واحد تولیدی است که دارایی و مدیریت آن تا حدی یا به طور کامل در اختیار ادارات دولتی است.چنین فعالیتی در فعالیتهای خود نه تنها با کسب سود بلکه با میل به تأمین نیازهای جامعه نیز هدایت می شود.
