سود ، تفاوت بین هزینه ها و درآمد مورد نیاز برای تولید یک محصول و تمام فرآیندهای مربوط به اجرای آن است که پس از فروش محصول دریافت شده است. به عبارت دیگر ، این تفاوت بین هزینه ها و درآمد است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
سود مهمترین شاخص تأثیر هر فعالیت تجاری است. می توانیم بگوییم که هرگونه فعالیت کارآفرینی به دلیل سودآوری آغاز می شود و در صورت عدم وجود آن ، دیگر نیازی به صحبت در مورد نتایج مثبت نیست.
گام 2
سود دو نوع است. اولین مورد سود حسابداری است. تعریف آن کاملاً ساده است. میزان درآمد حاصل از فروش کالا محاسبه می شود ، مقدار وجوهی که می توان به هزینه ها نسبت داد از آن کم می شود.
مرحله 3
نوع دیگر سود اقتصادی است. وجهی که پس از کسر انواع هزینه هایی که ارتباط مستقیمی با شرکت ندارند از سود حسابداری کسر می شود ، مشخص می شود. به عنوان مثال ، مانند هزینه های جبران نشده که بر قیمت تمام شده کالا تأثیر نمی گذارد ، هزینه های تعامل با دستگاه اداری فاسد در آن نوع اقتصاد که این عامل قابل توجه است ، پاداش هایی که به کارمندان پرداخت می شود و انواع دیگر هزینه های مشابه.
مرحله 4
سود اقتصادی پاکترین نوع سود محسوب می شود. این دقیقاً نوع آن است که باید به عنوان مشخصه سود از شرکت در نظر گرفته شود. اغلب اتفاق می افتد که سود حسابداری مثبت است در حالی که سود اقتصادی منفی است. این بدان معناست که بنگاه اقتصادی در شرایط فعلی به عنوان یک ضررکار عمل می کند ، معمولاً در این حالت یا مسئله افزایش کارایی آن یا ترک بازار مورد توجه قرار می گیرد.
مرحله 5
تفاوت اصلی بین سود حسابداری و سود اقتصادی این است که هنگام محاسبه سود اقتصادی ، هزینه انواع بدهی های بلند مدت از انواع مختلف باید در نظر گرفته شود ، در حالی که محاسبه حسابداری فقط شامل پرداخت سود وجوه قرض شده است. اگر سود اقتصادی مثبت باشد ، آنگاه شرکت از نظر بنیانگذاران یا سرمایه گذاران ارزش اضافی به دست می آورد ، یعنی هزینه هزینه کردن منابع جذب شده توسط درآمد تأمین می شود. اگر سود اقتصادی منفی باشد ، این بدان معناست که شرکت صرفاً ضرر می کند.
مرحله 6
معمولاً هنگام ارزیابی سودآوری شرکت ، سود اقتصادی است که مورد استفاده قرار می گیرد ، زیرا به شما امکان می دهد نتیجه کاملتر و دقیق تری بگیرید. این یک شاخص ظرفیت و دقیق تر در مقایسه با سود حسابداری است.
