نگهداری فرزندان آنها به عهده والدین است. حتی اگر والدین و کودک جدا از هم زندگی کنند ، قانون آنها را ملزم به پرداخت کمک مالی به فرزندشان می کند ، صرف نظر از امکان و در دسترس بودن بودجه برای این کار. اگر شرایط زندگی تغییر کند ، دادگاه ممکن است روش پرداخت نفقه را تغییر دهد ، این تغییرات ممکن است با افزایش یا کاهش میزان حمایت مالی از کودک همراه باشد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
در قانون خانواده فدراسیون روسیه پرداخت وجهی برای نگهداری فرزندان خردسال آنها پیش بینی شده است. اگر والدین از انجام تعهدات پولی خود به طور داوطلبانه امتناع ورزند ، در این صورت تصمیم دادگاه برای جمع آوری نفقه در سهام درآمد خالص والدین گرفته می شود. میزان نفقه در سهام زیر تعیین شده است: برای یک کودک - 25٪ از درآمد ، برای دو نفر - 33٪ از درآمد ؛ با سه یا بیشتر 50٪ از درآمد. پرداخت حقوق تا زمان شروع بلوغ موکول است ، مگر اینکه در قانون خلاف آن مقرر شده باشد.
گام 2
اگر شخصی که نفقه می دهد شرایط زندگی را تغییر دهد و میزان پرداختی به فرزند اول قابل توجه باشد ، در دادگاه می توان مقدار کمک هزینه را کاهش داد. در قانون خانواده میزان تخفیف احتمالی مشخص نشده است ، همانطور که لیستی از دلایل وجود ندارد که باید در این مورد معتبر باشد. بر اساس ماده 119 قانون خانواده فدراسیون روسیه ، رویه قضایی ایجاد شده است که لیستی خاص از دلایل را تشکیل می دهد که ممکن است زمینه کاهش میزان نفقه باشد.
مرحله 3
این موارد عبارتند از: حضور در خانواده جدید پرداخت کننده نفقه اشخاصی که باید به آنها کمک کند ، به عنوان مثال تولد فرزند دوم و همسر وابسته به دلیل مراقبت از نوزاد. پرداخت نفقه به دو فرزند که در خانواده های مختلف زندگی می کنند ، اگر تصمیم به پرداخت نفقه 25 درصد به هر فرزند گرفته شود ، در این صورت مبلغ کل 50 درصد از درآمد کل خواهد بود ، در حالی که قانون پرداخت برای دو فرزند را به میزان از 33٪ ، در این مورد می توان با ادعای کاهش میزان نفقه به دادگاه تقاضا کرد.
مرحله 4
ادعای ادعای کاهش میزان نفقه در دادگاه محل اقامت مدعی یا یکی از آنها ارائه می شود. بیانیه ادعا بیانگر شرایطی است که در آن پرداخت نفقه در مبلغ تعیین شده قبلی امکان پذیر نیست. اسناد برای اثبات ادعاهایشان به برنامه پیوست شده اند. موارد زیر به دادگاه ارسال می شود: بیانیه ادعا ؛ شناسنامه کودک؛ سندی مبنی بر پرداخت فعلی نفقه (تصمیم دادگاه ، توافق در مورد پرداخت نفقه) ، شناسنامه فرزند دوم (سوم) فرزند ، سند ازدواج ، سند تأیید درآمد (گواهی در قالب 2-NDFL) ؛ گواهی محل کار ؛ سندی که تأیید پرداخت هزینه دولت است.
