در زمان های قدیم ، روغن معمولاً در جایی که به صورت منابع طبیعی بود ، استخراج می شد و از طریق شکاف و شکاف سنگها به سطح آب می آمد. با این حال ، در اواسط قرن نوزدهم ، این سوال پیش روی صنعتگران پیش آمد: چگونه می توان به دنبال نفتی رفت که در خارج از مکانهای قرار گرفتن مستقیم در معرض سطح قرار دارد؟
در جستجوی میادین نفتی
در ابتدا ، زمین فضای کاوش و اکتشاف میادین نفتی بود. معلوم شد که هیدروکربن ها در جاهایی وجود دارند که سنگهای رسوبی برای مدت طولانی جمع شده اند. بنابراین ، لایه های ضخیم پوشش رسوبی مهمترین ویژگی در جستجوی روغن در نظر گرفته شد. با این حال ، این مکانها فقط در جایی غنی از روغن هستند که به صورت چین خورده تشکیل شده و در اثر حرکات پوسته زمین از هم پاشیده شوند. گسل ها و خمیدگی های سازه های گنبدی شکل و متورم ، مطلوب ترین مورد برای جستجوی روغن است.
متعاقباً محققان دریافتند که روغن سنگهای متخلخل را که نفوذ پذیر باشند ترجیح می دهد.
مرحله جستجو
شکار ذخایر نفتی زیرزمینی می تواند بسیار گران باشد. برای کاهش هزینه کار جستجو ، آنها در دو مرحله انجام می شوند.
مرحله اول شامل جستجوی مستقیم روغن است. برای شروع ، متخصصان به دنبال اصطلاح "تله" هستند ، یعنی مناطق امیدوار کننده را شناسایی می کنند. برای این کار ، هنگام جستجو از سطح زمین ، از دستگاه های ویژه ای استفاده می شود ، آنها ضخامت لایه های سیاره را با امواج لرزه ای گوش می دهند. این مرحله شامل مطالعات زمین شناسی و ژئوفیزیک است که طی آن چاه هایی حفر می شوند - مرجع ، کاوش و پارامتری.
بر اساس داده های بدست آمده ، نقشه ها گردآوری شده و بخشهایی از پوسته زمین ترسیم می شود. خم های تشکیل در این نمودارها ظاهر می شود. هنگامی که ، در نتیجه تجزیه و تحلیل اولیه ، چیزی شبیه به "دام" هیدروکربن ظاهر می شود ، کارشناسان به مرحله بعدی می روند - تا احتمال وجود ذخایر بالقوه را داشته باشند.
اکتشاف در میادین نفتی
مرحله دوم فعالیت های جستجوی نفت نیز شامل حفاری است. اما اکنون هدف از بررسی این است که دریابیم آیا در عمق معینی روغن وجود دارد یا خیر. و اگر نفت وجود دارد ، ذخایر آن چقدر است. هنگامی که با دقت کم و بیش مشخص شود که میزان ذخایر نفت در یک منطقه مشخص چیست ، محاسبات سودآوری این میدان انجام می شود. اگر محاسبات نشان دهد که تولید هیدروکربن در اینجا از نظر اقتصادی سودآور است ، آنها به توسعه مستقیم این میدان می پردازند.
با ظهور سکوهای حفاری ، حلقه کشورهای درگیر در تولید نفت بسیار گسترش یافت. اکنون نفت در همه جای دنیا - به استثنای قطب جنوب - در حال تولید است. از روزهای دریاها ، حجم قابل توجهی هیدروکربن در حال افزایش است.
مشخص شده است که روغن در سطح کره زمین بسیار نابرابر توزیع می شود. از سه ده هزار کانسار شناخته شده ، فقط یک صدم آن تقریباً 75٪ از ذخایر با ارزش هیدروکربن جهان را در خود جای داده است.
بیشتر نفت در خاور نزدیک و میانه ، در قزاقستان و سیبری غربی ، در آفریقای شمالی مورد کاوش قرار می گیرد. در قاره آمریکا نیز نفت وجود دارد.