داده هایی که جنبه های مختلف فعالیت های شرکت در رابطه با آموزش و همچنین استفاده از همه وجوه پولی و پس انداز آن را مشخص می کند ، شاخص های مالی هستند. در همان زمان ، شاخص های مالی اصلی و متداول را می توان به پنج گروه تقسیم کرد که جنبه های مختلف وضعیت مالی شرکت را منعکس می کند: نقدینگی ، سودآوری ، فعالیت تجاری ، ثبات (شاخص های ساختار سرمایه) و معیارهای سرمایه گذاری.
دستورالعمل ها
مرحله 1
شاخص های نقدینگی مشخصه توانایی شرکت در ارضای ادعاهای مصرف کنندگان در مورد تعهدات بدهی کوتاه مدت است. به نوبه خود ، نسبت نقدینگی مطلق تعیین می کند که چه نسبت بدهی های کوتاه مدت بدهی را می توان از طریق پول نقد به صورت سپرده ها و اوراق بهادار بازار پوشش داد. این نسبت را می توان با استفاده از نسبت مقدار پول نقد و سرمایه گذاری های کوتاه مدت مالی به بدهی های جاری محاسبه کرد.
گام 2
نسبت نقدینگی سریع به عنوان نسبت قسمت نقدینگی تر دارایی های جاری (سرمایه گذاری های کوتاه مدت مالی ، حساب های دریافتنی ، پول نقد) به بدهی های کوتاه مدت محاسبه می شود. توصیه می شود مقدار این اندیکاتور بیشتر از 1 باشد.
مرحله 3
مقدار نسبت نقدینگی جاری به عنوان ضریب نسبت دارایی های جاری به بدهی های کوتاه مدت تعیین می شود. این نشان می دهد که آیا شرکت بودجه کافی دارد که می تواند برای پرداخت تعهدات کوتاه مدت استفاده شود.
مرحله 4
سرمایه در گردش خالص در واحدهای پولی به عنوان تفاوت بین دارایی های جاری شرکت و بدهی های کوتاه مدت آن بیان می شود. این شاخص برای حمایت از ثبات مالی شرکت ضروری است ، زیرا مازاد سرمایه در گردش بیش از ارزش بدهی های کوتاه مدت به این معنی است که شرکت نه تنها قادر به پرداخت تمام بدهی های کوتاه مدت خود نیست ، بلکه دارای برای گسترش فعالیت های خود ذخیره می کند.
مرحله 5
شاخص های ساختار سرمایه یا نسبت های صحت مالی منعکس کننده نسبت حقوق صاحبان سهام به بدهی در منابع مالی شرکت است. آنها مشخص کننده میزان استقلال مالی شرکت از طلبکاران هستند. در این حالت ، از مقادیر زیر برای ارزیابی ساختار سرمایه استفاده می شود:
- نسبت استقلال مالی ، که وابستگی شرکت به وام های خارجی را مشخص می کند. به عنوان نسبت حقوق صاحبان سهام به کل دارایی ها محاسبه می شود.
- نسبت پوشش بهره - مشخص کننده میزان حفاظت طلبکاران از عدم پرداخت سود برای وام ارائه شده است و نشان می دهد: چند بار در طول دوره گزارش شرکت وجوهی برای پرداخت سود وام به دست آورده است. این شاخص را می توان از نسبت سود قبل از کسر مالیات به سود وام محاسبه کرد.
مرحله 6
نسبت های سودآوری میزان سودآوری یک تجارت را تعیین می کند. نسبت بازده فروش ، سهم سود خالص را از حجم کل فروش شرکت نشان می دهد. می توان آن را به صورت نسبت سود خالص به خالص فروشی در 100٪ ضرب کرد.
مرحله 7
نسبت بازده حقوق صاحبان سهام کارایی استفاده از سرمایه را که توسط صاحبان شرکت سرمایه گذاری شده است تعیین می کند. این با استفاده از فرمول زیر محاسبه می شود: درآمد خالص باید بر ارزش سهام تقسیم شود و در 100٪ ضرب شود.
