سالهای دشوار پس از جنگ ، راکد و پرسترویکا در کشور ما والدین ما را مجبور به نگهداری مقدار زیادی از وسایل غیر ضروری کرد. اکنون همه اینها به همراه اقتصاد بازار فعلی و فروشگاه های پر ازدحام به ارث رسیده است. وقت آن است که به چگونگی زندگی در میان قفسه ها و میزانسن های غبارآلود بی پایان فکر کنیم.
بیایید برای لحظه ای فراموش کنیم که روسیه مسیر خاص و ویژه خود را دارد و ببینیم با همسایگانش چه می گذرد. به عنوان مثال ژاپنی ها با seiriceitone وسواس دارند - این نامی شیک برای نظم در خانه است. آمریکایی ها نمایش های خوبی در مورد تبدیل خانه های بهم ریخته به خانه های دنج ارائه می دهند. به نظر می رسد مردم در سراسر جهان از قبل درک کرده اند که زندگی در انبار اشتباه است. شاید ما باید زندگی خود را تغییر دهیم؟
چرا ما مرتب خانه های خود را بهم ریخته و شلوغ می کنیم؟
- چون توان مالی آن را داریم. ما یک کار داریم ، یک حقوق داریم ، نظر والدین ما دیگر برای ما حکمی نیست. چرا در برخی از خریدها غرق نمی شوید؟ و ما یک سوغاتی بی فایده دیگر ، همان نوع تی شرت های یکبار مصرف ، دفترهای زیبا ، لیوان های خنده دار و دمپایی با دارت ویدر می خریم. یک چیز ناراحت کننده است: حرکت در این فراوانی دشوار است و شما باید دیر یا زود نظافت را انجام دهید.
- چون تنبل و بی نظم هستیم. ما همیشه وقت نداریم ، زیرا ترجیح می دهیم خوراک موجود در اینترنت را مرور کنیم تا اینکه به فکر راحت تر کردن زندگی باشیم. در نتیجه ، بازاریاب ها به فکر ما می افتند و ما دوباره وسایل تک کاره بی فایده را برای آشپزخانه و نظافت می خریم. ما خیلی تنبل هستیم که چیزهایمان را مرتب نمی کنیم ، بنابراین ترجیح می دهیم کالای جدید بخریم تا کالای قدیمی را درست کنیم.
- زیرا درون گرا و جامعه شناس بودن مد است. از همسایه ابزار می خواهید؟ نه نه! بهتر است خرید کنید و مهم نیست که دستگاه بعد بیکار در کمد خوابیده باشد. مورد خود را به دوست خود قرض دهید؟ به هیچ وجه ، ناگهان شکستن یا از دست دادن. ما روابط اجتماعی برقرار نخواهیم کرد ، خرید و ذخیره خواهیم کرد.
- چون ما چنین فرهنگی داریم. شما نمی توانید بدون یک درخت کریسمس برای سال جدید کار کنید ، به این معنی که شما باید تزئینات آن را در جایی ذخیره کنید. در تابستان ، شما باید لوازم لازم را برای زمستان تهیه کنید - سلام به قوطی ها ، درب ها ، درزگیرها و سایر ویژگی های کنسرو خانگی. به ما سوغاتی می دهند و آنها را نگه می داریم ، حتی اگر دوست نداشته باشیم. ما همچنین مجموعه ها و کریستال های بی شماری را ذخیره می کنیم ، حتی اگر در خانه جشن و اعیاد برگزار نکنیم.
- چون ناامن هستیم. خرید به ما لذت می بخشد ، توهم کنترل و قدرت. ما پول داریم ، اگر این ، این و این را بخریم می توانیم دنیای کوچک خود را به مکان بهتری تبدیل کنیم. با تماشای یک مارک معروف می توانیم به همان اندازه معروف شویم (نه). چیزهای شیک به ما ارزش می دهند (نه). سازمان دهندگان خانه و مشاغل ما را منظم نگه می دارند (باز هم اینگونه نیست) ما امیدواریم که همانطور که تبلیغات قول می دهد ، همه چیز مشکلات ما را برطرف کند ، اما دوباره در دام می افتیم و تعداد چیزها را چند برابر می کنیم.
در روسیه ، مینیمالیسم هرگز مد نخواهد شد ، زیرا مردم در کشور ما مانند کودکان گمشده هستند. آنها به عشق ، پذیرش ، درک ، امنیت و اعتماد به نفس نیاز دارند. آنها انتظار دارند همه چیز آنها را خوشحال کند ، حتی اگر دنیا به این شکل کار نکند. بچه های ما باید بزرگ شوند تا به اهمیت خودشان پی ببرند و دیگر از پنهان شدن در پشت کیف پول ها و ساخت قلعه های خارج از آشغال دست بردارند. ولی هرگز اتفاق نخواهد افتاد.
