در تئوری و عمل اقتصادی غالباً از اصطلاح نمودار سربه سر استفاده می شود. این به وضوح درآمد حاصل از تولید و فروش را نشان می دهد که تمام هزینه ها را پوشش می دهد. این برنامه زمانی می تواند محاسبه شود که هزینه ها ثابت باشد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اولین نمودار تساوی در سال 1930 توسط والتر راوتنستراوچ ارائه شد. این نوع برنامه ریزی را برنامه تولید حیاتی (برنامه سرعتی) می نامند. در تئوری اقتصادی ، هزینه های (هزینه های) تولید ثابت و متغیر است. برای ساختن نمودار شکست ، فقط هزینه های ثابت گرفته می شود. برای شروع ، دو محور مختصات نمایش داده می شود. محور X هزینه ها را نشان می دهد و محور Y مقدار تولید را برهم می زند. در تئوری کلاسیک اقتصادی ، با افزایش میزان تولید در یک شرکت ، میزان هزینه ها به تناسب افزایش می یابد.
گام 2
هنگام تهیه یک برنامه ، قیمت مواد و محصولات به طور کلی در یک دوره خاص تغییر نمی کند. فروش طبق برنامه به طور مساوی اتفاق می افتد. وقتی حجم تولید و فروش تغییر می کند ، هزینه های متغیر تغییر نمی کنند. برای ایجاد یک نمودار تساوی ، باید سه خط روی نمودار ترسیم کنید. هزینه های ثابت (FIC) به موازات محور حجم خروجی رسم می شود. خط ناخالص هزینه (VI) با هزینه های متغیر رشد می کند. هزینه ناخالص (GV) مجموع هزینه های ثابت و متغیر است. خط بعدی درآمد فروش (BP) است.
مرحله 3
در تقاطع درآمد حاصل از فروش و هزینه های ناخالص (کل) ، نقطه سربه سر (K) ظاهر می شود. نقطه سربه سر سود و بدون هزینه شرکت صفر را نشان می دهد. ایجاد صحیح یک برنامه سرنوشت ساز به شرکت اجازه می دهد تا تمام هزینه ها و درآمد حاصل از فروش محصول را با هم مرتبط کند. با استفاده از نمودار سربه سر ، می توانید پیش بینی دقیق شرکت ها و شاخص های اصلی آن را محاسبه کنید.
