به لطف توسعه سریع فناوری رایانه ، امکان استفاده از خدمات اعتباری در وسعت شبکه جهانی فراهم شده است. هر بانک روسی وب سایت خود را دارد که در آن می توانید درخواست وام نقدی را پر کنید یا بصورت آنلاین درخواست کارت اعتباری کنید. بسیاری از سیستم های پرداختی که در اینترنت کار می کنند ، مشتریان خود را قادر می سازند مبلغ مشخصی را وام بگیرند. اما ، علی رغم وام دهندگان فراوان ، سازمان هایی مانند مبادلات وام هنوز در شبکه جهانی ظاهر می شوند.
صرافی اعتباری چیست؟
صرافی های اعتباری بستری آنلاین هستند که شهروندان مختلف برای یافتن وام دهندگان یا وام گیرندگان در آن جمع می شوند. روند صدور وام در چنین صرافی هایی در سطح بالایی سازمان یافته است.
برای دریافت وام در بورس وام ، وام گیرنده ، به همان روشی که هنگام درخواست وام در بانک درخواست می کند ، باید اطلاعات کاملی در مورد اطلاعات شخصی خود ، محل کار ، سطح درآمد و غیره ارائه دهد. لیست اسناد مورد نیاز برای دریافت وام در صرافی اینترنتی تفاوت چندانی با لیست بانکی ندارد. تمام اسناد باید اسکن شده و برای وام دهنده ای که آماده است مبلغ مشخصی به شما وام دهد ، ارسال شود. برخی از وام دهندگان ممکن است علاوه بر این ، یک گواهی 2-NDFL ، مجوز رانندگی ، گذرنامه و بیانیه اعتبار را درخواست کنند.
چگونه می توان در بورس وام وام سودآوری دریافت کرد؟
صرافی اعتباری اینترنتی البته بانکی نیست ، به این معنی که ممکن است شرایط سختگیرانه ای برای وام گیرنده و اسناد وی وجود نداشته باشد ، اما وام گیرنده باید خودش علاقه مند باشد که وام دهندگان به او اعتماد کنند. سطح اعتماد در رتبه بندی وام گیرنده بالقوه منعکس می شود. هرچه نمره اعتباری شما بالاتر باشد ، نرخ بهره شما پایین تر خواهد بود. حداقل نرخ بهره ای که می توانید با آن وام در بورس وام بگیرید از 15٪ شروع می شود و آن دسته از وام گیرندگان که نمی خواهند اسناد اضافی ارائه دهند می توانند با 100٪ یا بیشتر وام دریافت کنند.
پس از توافق وام دهنده و وام گیرنده در مورد میزان وام ، شرایط بازپرداخت آن ، میزان نرخ سود و مدت وام ، توافق نامه ای بین طرفین معامله وام منعقد می شود. پس از امضای توافق نامه دوجانبه ، وام دهنده وجوه را به حساب وام گیرنده منتقل می کند.
مبادله وام در آینده نزدیک ممکن است به گزینه ای عالی برای وام های بانکی تبدیل شود ، خصوصاً از آنجا که الزامات وام گیرندگان از وام دهندگان اینترنتی تا حدودی "نرم" تر از الزاماتی است که بانکداران به مشتریان خود تحمیل می کنند.
ضرر این نوع وام ، مقدار نسبتاً زیادی از مبلغ اضافی و خطر بالای کلاهبرداری آنلاین است (اطلاعات شخصی و وام گیرنده می تواند قبل از رسیدن به گیرنده کالا سرقت شود).
