در هر مرحله از ارزهای رمزپایه صحبت می شود. در همین حال ، در حالی که برخی آنها را یک روند انقلابی در بازار مالی و برخی دیگر - حباب مالی جهانی می دانند که روزی می ترکد ، اکثریت هنوز تصور بسیار دور از آنچه در آن است دارند. بیایید سعی کنیم ارز رمزنگاری شده را به زبان ساده توضیح دهیم.
اصطلاح "ارز رمزپایه" خود از سال 2011 وجود دارد و ظاهر آن را مدیون مجله آمریکایی فوربس است ، گرچه در واقع اولین ارز از این دست - بیت کوین - در سال 2009 منتشر شد. در هسته اصلی آن ، یک ارز دیجیتال (ارز الکترونیکی) است که در اینترنت تولید می شود و رسانه فیزیکی ندارد. این "پول" با استفاده از رمزنگاری رمزنگاری ویژه ایجاد می شود. در نگاه اول ، به نظر می رسد که این همان پول الکترونیکی است. با این حال ، در واقعیت ، ارز رمزپایه چیزی کاملاً متفاوت است.
اول از همه ، تفاوت در این است که هر نهاد تخصصی تنظیم کننده مسئله ایجاد ارزهای رمزپایه نیست ، به عنوان مثال ، سیستم ذخیره فدرال ایالات متحده مسئله دلار یا بانک روسیه را کنترل می کند - روبل. ارز رمزنگاری شده مبتنی بر سیستم بلاکچین است - یک پایگاه داده توزیع شده. هرچه ارز رمزنگاری شده محبوبیت بیشتری داشته باشد ، حافظه بیشتری نیز برای ذخیره سازی آن فراهم می کند. با استفاده از محاسبات الکترونیکی ایجاد می شود و کدی است که توسط رایانه تولید می شود. روند ایجاد چنین کدی (ارز رمزنگاری شده "استخراج") استخراج نامیده می شود و در تعداد زیادی رایانه واقع در مکان های مختلف انجام می شود. حتی در بیت کوین ، محبوب ترین ارز رمزنگاری شده ، می توان آنها را در همه جای دنیا قرار داد.
ماینرها در همه اندازه ها ارائه می شوند. شخصی با سرمایه گذاری مبالغ هنگفت در خرید تجهیزات محاسباتی ، سالنهای كامل را برای این امر (اصطلاحاً مزارع) تجهیز می كند. شخصی به سادگی برنامه خاصی را روی رایانه خود نصب می کند و ارزهای رمزپایه را در حجم کم "استخراج" می کند. علاوه بر این ، هر کسی با دانش مناسب می تواند ارز رمزنگاری شده خود را ایجاد کند.
وقتی صحبت از پرداخت با پول عادی است ، مهم نیست که به صورت نقدی یا الکترونیکی باشد ، همیشه واسطه ها وجود دارند - سیستم های پرداخت. بانک ها ، مبدل هایی که قوانین خود را تعیین می کنند. به عنوان مثال ، تحت شرایط خاص ، یک بانک ممکن است حساب یا کارت مشتری را مسدود کند. ارز رمزنگاری شده به شما امکان می دهد بدون چنین واسطه هایی از بسیاری جهات برای این کار انجام دهید. هیچ بانکی تنظیم کننده گردش آن نیست ، از یک کاربر به کاربر دیگر می آید. در نتیجه ، پیگیری و کنترل گردش این واحدها ، به ویژه برای مقامات مالیاتی دشوار است. علاوه بر این ، ردیابی معامله کار چندان دشواری نیست ؛ اثبات اینکه این یا آن کیف پول متعلق به شخص خاصی است بسیار مشکل سازتر است.
کمبود واسطه اشکالاتی دارد. به عنوان مثال ، در صورت انجام معامله ای اشتباه ، دیگر امکان بازگشت مبلغ پرداخت شده به هیچ وجه وجود ندارد ، مگر اینکه متقاعد کننده مالک جدید آنها باشد. عیب دیگر ، نگرش متفاوت دولتهای مختلف نسبت به گردش چنین واحدهایی است. برخی از کشورها معاملات با آنها را به شدت محدود یا ممنوع می کنند. در روسیه ، چارچوب قانونی ارزهای رمزپایه تازه شروع به ظهور کرده است.
برای تبدیل شدن به صاحب ارز رمزنگاری شده. نیازی به تولید نیست. فقط می توانید آن را با پول عادی از یک معدنچی خریداری کنید. در همان زمان ، همانطور که در مورد خرید ارز معمولی ، فروشنده کمیسیون می گیرد تا انتقال برای او سودآور باشد. معمولاً از صرافی های ویژه برای خرید و فروش ارزهای رمزپایه استفاده می شود ، اما مبدل ها و ترمینال های ویژه نیز وجود دارد که می توانید شماره کیف پول را بگیرید و پول نقد را واریز کنید.
هنوز چند مکان در بازار مصرف وجود دارد که می توانید محصولی خریداری کنید یا هزینه خدمات با بیت کوین یا ارزهای رمزپایه دیگر را پرداخت کنید. معمولاً از این پول مجازی به عنوان ابزاری سرمایه گذاری برای خرید آن استفاده می شود. و سپس فروش ، کسب درآمد از تفاوت نرخ.نرخ ارز ، به نوبه خود ، به تقاضا بستگی دارد - آنچه باعث محبوبیت بیشتر ارز دیجیتال می شود ، گران تر است.
