ثبات وضعیت مالی و توسعه پایدار شرکت تا حد زیادی به فعالیت تجاری آن بستگی دارد. با معیارهای کمی و کیفی قابل ارزیابی است.
ارزیابی کمی از فعالیت تجاری شرکت
از نظر مالی ، فعالیت تجاری این شرکت در گردش وجوه آن تجلی می یابد. در این راستا ، هنگام تجزیه و تحلیل فعالیت های تجاری و بهره وری تجاری ، از پویایی شاخص های گردش مالی (نسبت ها) استفاده می شود. تعدادی از دلایل اهمیت آنها برای شرکت وجود دارد. اول اینکه ، میزان درآمد شرکت به میزان گردش مالی بستگی دارد. ثانیاً ، ارزش نسبی هزینه های ثابت به اندازه گردش کالا بستگی دارد - هرچه درآمد بیشتر باشد ، سهم هزینه ها کمتر خواهد بود. ثالثاً ، افزایش گردش مالی در یک مرحله موجب تسریع در مرحله دیگر می شود. به طور کلی ، توانایی پرداخت و سودآوری شرکت مستقیماً به سرعت تبدیل سرمایه گذاری در دارایی ها به پول واقعی بستگی دارد.
طیف وسیعی از نسبت های گردش مالی وجود دارد. در این میان نسبت داراییها و گردش سهام ، داراییهای ثابت و موجودیها ، حسابهای دریافتنی و پرداختنی وجود دارد.
نسبت گردش دارایی (سرمایه) بیانگر میزان گردش سرمایه شرکت یا میزان درآمد هر واحد دارایی است. این به عنوان نسبت سود خالص به متوسط ارزش دارایی (ارزش سرمایه) محاسبه می شود.
نسبت گردش سرمایه سرمایه در گردش نسبت درآمد به سرمایه در گردش شرکت را نشان می دهد. اگر این شاخص کاهش یابد ، این نشان دهنده کند شدن گردش پول است.
نسبت گردش مطالبات با توجه به نسبت درآمد و متوسط مبلغ بدهی برآورد می شود. این نشان دهنده چند بار سرمایه گذاری شده در شهرک های با مصرف کنندگان است. مقدار بالای نشانگر نشان می دهد که شرکت به سرعت پرداختی را در قبض پرداخت کرده است.
گردش مالی حساب های دریافتنی باید با همان مقایسه شود - در حساب های قابل پرداخت. نسبت اخیر نشان دهنده گسترش (کاهش) وام های تجاری است که به شرکت ارائه شده است. رشد آن به این معنی است که سرعت پرداخت برای خریدهای یک شرکت در حال رشد است ، در حالی که کاهش نشان دهنده افزایش خریدهای اعتباری است.
نسبت گردش موجودی کالا تعداد گردش کالا موجودی شرکت را منعکس می کند. کاهش آن نشان دهنده افزایش کار در حال انجام یا کاهش تقاضا برای محصولات است. هرچه نرخ گردش موجودی بیشتر باشد ، وضعیت مالی شرکت با ثبات تر است.
به عنوان نسبت هزینه تولید به مقدار موجودی کالا محاسبه می شود.
نسبت گردش دارایی های ثابت را بهره وری سرمایه نیز می نامند. این نسبت سود خالص به ارزش دارایی های ثابت را نشان می دهد. بر اساس این نسبت ، می توان در مورد کارایی استفاده از دارایی های ثابت قضاوت کرد.
ارزیابی کمی فعالیت تجاری می تواند شامل تجزیه و تحلیل نه تنها نسبی ، بلکه شاخص های مطلق نیز باشد. موارد اخیر ، به ویژه ، حجم سرمایه ، محصولات فروخته شده و سود و همچنین پویایی آنها را شامل می شود.
ارزیابی کیفی فعالیت تجاری شرکت
ارزیابی فعالیت تجاری با معیارهای کیفی شامل استفاده از شاخص های غیر رسمی است. این موارد شامل بازار فروش (حجم و نرخ رشد) ، پتانسیل صادرات محصولات ، فعالیت های مالی و بازار کار است. آنها شامل شهرت شرکت ، تعداد مشتریان دائمی ، میزان شهرت هستند.
افزایش فعالیت تجاری شرکت می تواند در گسترش جغرافیای فروش ، دسته بندی کالاها ، پیشرفت حرفه ای کارمندان شرکت و کارایی استفاده از پایه مواد اولیه آشکار شود. فعالیت های رشد تجارت معمولاً به سرمایه های قابل توجهی نیاز دارند که فقط در بلندمدت نتیجه می دهند. آنها شامل ، به عنوان مثال ، سازماندهی مجدد و گسترش تولید ، تعمیرات اساسی ، گسترش دامنه محصول هستند.
