هرکسی حداقل یک بار در زندگی خود به شخصی قرض داده است. با این حال ، برخی از آنها با شرایطی روبرو شده اند که بدهکار ، به دلایل خاص یا بدون آنها ، از استرداد مبالغ گرفته شده خودداری می کند. برای اینکه با آرامش از این شرایط خارج شوید ، باید چند اصل اساسی را بخاطر بسپارید.
هنگام دادن وام ، لازم است یک رسید تهیه کنید ، که در صورت لزوم ، واقعیت عدم بازگشت پول را تأیید می کند. این سند باید مقدار پول منتقل شده ، مشخصات گذرنامه هر دو طرف و دوره بازگشت را نشان دهد. اگر بدهی با بهره صادر شده باشد ، ارزش آنها نیز باید وارد شود. اگر این سند موجود نباشد ، شما هیچ پایه قانونی برای ادعای مطالبات به بدهکار نخواهید داشت ، که احتمال بازگشت را تقریباً صفر می کند.
اگر می فهمید که بدهکار قرار نیست پول را پس دهد ، پس ابتدا باید آرام شوید. وضعیت موجود را تجزیه و تحلیل کنید ، سرزنش فرد را متوقف کنید و نسبت به او احساس خشم کنید. همه این احساسات فقط شما را از ارزیابی صحیح شرایط باز می دارد و در نتیجه عدم بازگشت را طولانی می کند. دریابید که در این شرایط به اندازه بدهکار مقصر هستید ، زیرا در این روند به همان اندازه درگیر شده اید.
سعی کنید رابطه خود را با بدهکار خراب نکنید. اگر ارتباط خوب با شما قطع شود ، این تنها فاصله و زمان بازپرداخت بدهی را افزایش می دهد. در مورد علت تأخیر در بازپرداخت با بدهکار صحبت کنید و در مورد راه حل مشکل بحث کنید. درباره توافقات جدید مذاکره کنید. به عنوان مثال ، شما می توانید بازپرداخت را به چندین قسمت تقسیم کنید که برای وام گیرنده مناسب باشد. نیازی نیست همه چیز را یک باره از او خارج کنید ، شاید این مبالغ از نظر مالی برای او حیاتی باشد.
اگر توافق صلح آمیز ناموفق بود ، باید با یک ادعای ادعا همراه با رسید به دادگاه مراجعه کنید. با تصمیم دادگاه می توانید بدهی را خودتان یا با کمک ضابطان وصول کنید. در این حالت می توان بدهی را هم به صورت پولی و هم از طریق فروش دارایی معینی از بدهکار برگرداند که ارزش آن با مقدار بدهی مطابقت دارد.
