هدف از ایجاد هر شخص حقوقی کسب سود است. در روند ارائه خدمات ، تولید کالا و سایر فعالیتهای مالی و اقتصادی ، ممکن است یک شرکت به یک دلیل یا دلیل دیگر بدهکار شود.
بدهی به نام دریافتنی ، از طرف اشخاص حقوقی و حقیقی دیگر در رابطه با بنگاه اقتصادی ناشی می شود. آنها به عنوان بدهکار عمل می کنند و سازمان به عنوان شرکتی که به آنها بدهی دارند عمل می کند. علاوه بر خریداران و تأمین کنندگان ، آنها می توانند وام گیرنده هایی باشند که با یک شرکت طلبکار توافق نامه وام منعقد کرده اند. میزان حسابهای دریافتنی میزان بدهی یا میزان خدمات (کالاها) معادل آن است. رئیس شرکت باید با احتیاط فراوان نسبت به صدور چنین وام هایی اقدام کند - این عملیات مالی قادر به ایجاد ضرر در گردش مالی است. انواع مختلفی از حساب های دریافتنی وجود دارد. اولین مورد شامل نه تنها وام برای کالاها یا خدمات ، بلکه همچنین صدور پیش پرداخت - به کارمندان شرکت ، تأمین کنندگان یا پیمانکاران تحت قرارداد مربوطه است. مورد دوم شامل سرقت در شرکت ، کمبود پول نقد و انواع دیگر خسارات مالی است.
برعکس ، اگر شرکت خود بدهکار شود ، چنین بدهی حساب های قابل پرداخت نامیده می شود. این تعهدی است که به صورت نقد ، کالا یا خدمات بیان می شود و سازمان باید آن را به بدهکاران ، اشخاص حقیقی و حقوقی خود پرداخت کند. بدهکاران می توانند سازمان های دیگر ، بودجه های خارج از بودجه ، کارمندان شرکت ، کارگزاران خصوصی و غیره باشند. حساب های قابل پرداخت حتی می تواند شامل بدهی های پرداخت دستمزد به کارمندان باشد. بدهی های پرداخت نشده به موقع تأثیر منفی در شرکت ایجاد می کند - در صورت وجود ، اندازه ارزیابی مالی یک شخص حقوقی حتی به طور قابل توجهی کاهش می یابد. در صورت عدم پرداخت سو mal ، طلبکاران حتی ممکن است شما را به مسئولیت کیفری تحت ماده بیاورد. 177 قانون کیفری فدراسیون روسیه.
