ثبات مالی یکی از مهمترین ویژگیهای یک بنگاه اقتصادی در اقتصاد بازار است. ثبات مالی یک بنگاه اقتصادی دارای اعتبار و حلال است که از منابع مالی خاص خود برخوردار است ، مشروط بر اینکه ارزش آنها از اندازه منابع وام گرفته شده بیشتر باشد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
برای بهبود ثبات مالی ، کنترل دقیق و مدیریت حساب های دریافتنی ، نظارت بر کیفیت و نسبت آن. نقض تعهدات قراردادی شرکت و تأخیر در پرداخت کالاهای فروخته شده منجر به از بین رفتن اعتبار تجاری شرکت و در نتیجه بی نقص بودن و ورشکستگی آن می شود. برای مدیریت موثر حساب های دریافتنی ، لازم است:
- کنترل نظم پرداختی خریداران ؛
- تعداد بیشتری از خریداران را هدف قرار دهید تا خطر عدم پرداخت توسط یک یا چند نفر از آنها را کاهش دهد.
- نظارت بر نسبت مطالبات و بدهی ها.
گام 2
برای تسریع در گردش حساب های دریافتنی و اطمینان از به موقع بودن تسویه حساب ها ، ارائه تخفیف به بدهکاران برای کوتاه شدن سررسیدها ، استفاده از اسکناس در تسویه حساب با بدهکاران ، عملیات فاکتورینگ ، استفاده از اعتبار تجاری در روابط با مشتریان.
مرحله 3
به منظور افزایش ثبات مالی ، ذخیره بدهی های مشکوک ایجاد کنید. این نشان دهنده حساب های دریافتنی سازمان است که در شرایط تعیین شده در قرارداد بازپرداخت نمی شود و تضمین های لازم ارائه نمی شود. ایجاد ذخیره در میزان مالیات بر درآمد صرفه جویی می کند ، عواقب منفی بدهی های بد را کاهش می دهد ، اما آنها را از بین نمی برد.
مرحله 4
گزینه دیگر برای افزایش ثبات مالی افزایش سرمایه سهام شرکت است ، به عنوان مثال با انتشار اوراق بهادار و سرمایه گذاری مجدد سود. هنگام تصمیم گیری در مورد جذب منابع وام گرفته شده ، ارزیابی ساختار موجود بدهی ها ضروری است. سهم زیادی از منابع قرض گرفته شده در آنها می تواند جذب وجوه جدید را برای ثبات مالی شرکت خطرناک کند.
