سودآوری به عنوان سودآوری فعالیت کارآفرینی یا فعالیت یک شرکت به عنوان یک کل ، و همچنین اجزای منفرد آن شناخته می شود: تولید و فروش. وقتی صحبت از سودآوری یک صنعت یا تجارت می شود ، منظور ما کارآیی عملکرد ، سودآوری است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
مشخص شده است که سود شاخص مهمی در عملکرد شرکت است. اما ارزیابی عینی از تجارت را ارائه نمی دهد ، اجازه مقایسه کار چندین شرکت را نمی دهد. شاخص سودآوری امکان ارزیابی دقیقتر عملکرد یک سازمان را فراهم می کند. هنگام صحبت در مورد سودآوری یک تجارت ، منظور آنها از میزان سودآوری و جذابیت آن برای سرمایه گذاران است.
گام 2
اگر سودآوری کالاها ارزیابی شود ، در این صورت نسبت میزان سود دریافتی از فروش به هزینه های تولید و فروش آن تعیین می شود. هنگام محاسبه سودآوری تولید به طور کلی ، بازپرداخت تعیین می شود ، به عنوان مثال نسبت میزان سود به هزینه های تولید. موارد دوم شامل استهلاک و تعمیر تجهیزات ، امکانات تولید ، دستمزد کارگرانی است که محصولات تولید می کنند و غیره.
مرحله 3
شاخص های سودآوری معمولاً به طور کلی محاسبه می شوند. انواع مختلفی از سود دهی وجود دارد. همه آنها در سه گروه اصلی قرار می گیرند: سودآوری تولید ، محصولات و سرمایه. سودآوری تولید به طور کلی معمولاً به موارد کلی و محاسبه شده تقسیم می شود. کل سودآوری تولید نسبت سود به متوسط ارزش سالانه دارایی های شرکت است. سودآوری برآورد شده با نسبت سود منهای پرداخت های اجباری ، کمک های مالی به وجوه و پرداخت وام های بانکی به متوسط ارزش سالانه دارایی ها محاسبه می شود.
مرحله 4
سودآوری محصول نسبت سود به هزینه است. این نشان می دهد که شرکت برای هر واحد هزینه های سرمایه گذاری چقدر سود دریافت خواهد کرد. بازده حقوق صاحبان سهام نسبت سود خالص به کل مبلغ وجوه پیشرفته (حقوق صاحبان سهام یا سرمایه قرض گرفته شده) است.
مرحله 5
هر سازمانی علاقه مند به افزایش سودآوری است. برای این منظور ، فعالیت هایی از قبیل افزایش حجم تولید و فروش محصولات ، بهبود کیفیت آن ، کاهش هزینه ها ، ایجاد یک سیستم قیمت گذاری موثر ، معرفی صنایع و فن آوری های جدید و غیره انجام می شود.
